* พระพุทธพจน์นี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัส เพราะเหตุทรงปรารภอุบาสิกาชื่ออุตตรา ซึ่งไม่โกรธตอบนางสิริมาที่คิดทำร้ายตนด้วยความหีงหวง ทำให้นางสิริมาสำนึกผิด และขอให้นางอุตตราอภัยให้

* พึงชนะคนโกรธด้วยความไม่โกรธ เพราะจิตในขณะนั้นไม่ถูกประทุษร้ายด้วยโทสะ ไม่เป็นเหตุให้ประทุษร้ายตอบคนที่โกรธเรา และอาจเป็นเหตุให้คนที่โกรธนั้นสำนึกได้ แต่ถ้าเขาไม่สำนึก ก็เป็นไปตามการสะสมอัธยาศัยของเขา ใจเราก็ไม่เดือดร้อน เพราะความไม่โกรธ

* พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี เพราะความดี จะรักษาทั้งตนเองและคนที่ทำไม่ดีต่อเรา คือทำให้ไม่มีการทำสิ่งที่ไม่ดีตอบ และความดีเป็นสิ่งที่ไม่มีโทษเลย

* พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้ เพราะจิตที่คิดสละ ย่อมขัดเกลาความตระหนี่ของตน จึงสามารถสละสิ่งของให้คนที่ตระหนี่ได้ และเป็นการกระทำที่ดี ที่สมควรชื่นชม

* พึงชนะคนพูดเหลวไหลด้วยคำจริง เพราะจิตที่ดีงามที่กล่าวคำจริง ย่อมขจัดความไม่ตรงของจิตที่คิดจะกล่าวคำไม่จริง และการกล่าวคำจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประโยชน์ทั้งกับผู้กล่าวเอง และเป็นการข่มคำไม่จริงทั้งหมด เพื่อประโยชน์เกื้อกูลไม่ให้คนเชื่อผิดๆ ตามกันไป

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ