พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เล่ม ๓ ภาค ๒ หน้า 284

คำว่า ภาวนาพลํ หมายถึง พละที่เกิดขึ้นแก่ท่านผู้อบรมอยู่ โดยความหมาย ก็คือ โพชฌงค์ ๗ โดยหัวข้อมีวิริยสัมโพชฌงค์

ดังที่ท่านกล่าวไว้ว่า "บรรดาธรรมเหล่านั้นภาวนาพละ คืออะไร คือ การเสพคุ้น การทำให้มี การทำให้มาก ซึ่งกุศลธรรมทั้งหลาย นี้เรียกว่า ภาวนาพละ แม้โพชฌงค์ ๗ ก็จัดเป็นภาวนาพละ"

สาธุ

ขออนุโมทนาครับ