การศึกษาธรรมะ คือ การฟังธรรมะให้เข้าใจ เป็นจุดมุ่งหมายสูงสุด และเกิดประโยชน์สูงสุด เมื่อเข้าใจแล้ว ก็พร้อมที่จะประพฤติปฏิบัติตาม คือ เจริญอบรมปัญญาต่อไป

เมื่อฟังธรรมะบ่อยๆ แล้วพิจารณาตามก็จะรู้ได้บ่อยๆ ว่าเมื่อใดเป็นกุศล อกุศล เข้าใจความต่างกันในความไม่รู้ กับ ความรู้ ความต่างของการรู้เพิ่มขึ้น ทีละเล็กละน้อย การละคลายก็จะเกิดขึ้นเอง ทีละเล็กละน้อยเช่นกัน ทั้งนี้ โดยแท้จริงคือไม่มีตัวเราแต่เป็นธรรมะ ทำหน้าที่รู้ ละความไม่รู้ แล้วค่อยๆ ขัดเกลากิเลส ทีละเล็กละน้อย โดยไม่ต้องไปหาวิธี หรือพิธีการใดๆ อย่างอื่น ไม่ต้องไปกำหนดใดๆ หรือแสวงหาธรรมะจากสถานที่ใด

สภาพธรรมะที่ค่อยๆ เข้าใจ ขณะนั้นเป็นกุศล ผลของกุศลจะเป็นความเบา สบาย ผ่องใส ไม่กังวล ไม่อึดอัด ขัดข้อง สงสัย อยากจะรู้ ว่าจะปฏิบัติอย่างไร หรือเมื่อใดจึงจะเข้าใจธรรมะ

สาธุ

ธรรม...ทำให้เข้าใจในเหตุ และ ผล

ขออนุโมทนาค่ะ

ปัญญาขั้นสูงเกิดจากการสั่งสมของปัญญาขั้นต้น ทีละน้อย ทีละน้อย เหมือนหยดน้ำเล็กๆ ที่ทำให้ตุ่มน้ำเต็มได้ ปัญญาขั้นแรกที่สุด คือ ความเข้าใจจากการฟังพระธรรมครับ

ขออนุโมทนาครับ

การศึกษาธรรมะคือ การรู้สิ่งที่มีจริง มีสภาวะมีลักษณะ เพื่อละคลาย ความเห็นผิดว่า มีตัวตน สัตว์ บุคคล

อนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ

จากหยดน้ำ หยดน้อยหลายร้อยหยด รวมกันหมด เป็นมหาชลาศัย จาก ปิง วัง ยม น่าน ผ่านมาไกล แล้ว รวมไหล กันเข้า .... เป็น ... เจ้าพระยา

ขออนุโมทนาครับ

ผลของการฟังพระธรรมด้วยความตั้งใจ ทำให้ปัญญาค่อยๆ เจริญขึ้น และไม่ว่าเราจะ อยู่แห่งหนตำบลไหน ปัญญาสามารถเกิดได้ และรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างเป็นธรรมะไม่ใช่เรา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ศึกษาหรือสิกขาในพระพุทธศาสนา คือ การอบรมปัญญาเพื่อรู้ความจริงของลักษณะ สภาพธรรม ศึกษาสภาพธรรมที่มีจริงในขณะนี้โดยอาศัยการฟังให้เข้าใจ เป็นหน้าที่ ของธรรมที่จะปรุงแต่งให้เข้าใจทีละเล็กละน้อย ละความต้องการอยากเข้าใจ เมื่อเข้าใจว่าเป็นหน้าที่ของธรรม ขณะใดที่รู้ความจริงที่กำลังปรากฏก็เป็นการศึกษา ศึกษาตัวจริงของสภาพธรรม เมื่อรู้ความจริงของสภาพธรรม ย่อมละความไม่รู้อันนำไปสู่การดับกิเลส

ขออนุโมทนาในกุศลจิตด้วยครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขออนุโมทนาครับ