เรื่องกรรมเป็นเรื่องที่ละเอียด ควรแยกกล่าวเป็นเรื่องๆ ดังนี้... สำหรับอุบาสกผู้ที่นับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งนั้น การทำการค้าขายบางอย่างที่มีส่วนในการเบียดเบียนสัตว์อื่น อันอุบาสกอุบาสิกาไม่ควรทำ เช่น ค้าขายสุรา ยาพิษ อาวุธ และขายสัตว์เป็นต้น การทำการค้าบางอย่าง ไม่เป็นการผิดศีลโดยตรง แต่เป็นการสนับสนุนทำให้ผิดศีล เช่น การค้าขายสุราเมรัยทั้งผู้ค้าหรือผู้กระทำแทนทั้งหลายก็ไม่ถึงกับผิดศีล สำหรับการค้าขายสัตว์หรือเนื้อสัตว์ที่ต้องมีส่วนในการฆ่าโดยตรง อันนี้เป็นบาปอกุศลโดยตรง แต่ผู้ถือหุ้นหรือผู้กระทำแทนบางคนที่ทำงานในบริษัทนั้นไม่ใช่ว่าจะเป็นบาปอกุศลทุกคน คือ บาปอกุศลอยู่ที่จิต ถ้าไม่มีจิตคิดเบียดเบียนสัตว์เหล่านั้น ก็ไม่เป็นบาปอกุศล เช่น พนักงานรักษาความปลอดภัยพนักงานทำความสะอาด พนักงานบัญชี เป็นต้น ทุกคนทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย แต่ไม่มีจิตคิดถึงสัตว์ทั้งหลายที่ถูกฆ่า

ถ้ากายมีการฆ่าจะบอกว่าไม่มีเจตนาไม่ได้ เมื่อเป็นอกุศลกรรมต้องมีวิบากแน่นอนแต่การค้าขายบางอย่าง เช่น ค้าขายสุรา ไม่เป็นอกุศลกรรม จึงไม่มีวิบาก แต่ไม่ควรทำเพราะมีส่วนสนับสนุนให้คนอื่นดื่ม