[เล่มที่ 37] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 736

ปัณณาสก์

สัมโพธวรรคที่ ๑

๑๐. อาหุเนยยสูตร

ว่าด้วยบุคคลผู้เป็นนาบุญ ๙ จําพวก

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 37]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 736

๑๐. อาหุเนยยสูตร

ว่าด้วยบุคคลผู้เป็นนาบุญ ๙ จำพวก

[๒๑๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๙ จำพวกนี้ เป็นผู้ควร ของคำนับ เป็นผู้ควรของต้อนรับ เป็นผู้ควรของทำบุญ เป็นผู้ ควรกระทำอัญชลี เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ๙ จำพวกเป็นไฉน คือ พระอรหันต์ ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อความเป็น พระอรหันต์ ๑ พระอนาคามี ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อกระทำให้แจ้งซึ่ง อนาคามิผล ๑ พระสกทาคามี ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งสกทาคามิผล ๑ พระโสดาบัน ๑ ท่านผู้ปฏิบัติเพื่อกระทำให้แจ้ง ซึ่งโสดาปัตติผล ๑ โคตรภูบุคคล ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๙ จำพวกนี้แล เป็นผู้ควรของคำนับ ฯลฯ เป็นนาบุญของโลก ไม่มี นาบุญอื่นยิ่งกว่า.

จบ สูตรที่ ๑๐

อรรถกถาอหุเนยยสูตร

อาหุเนยยสูตรที่ ๑๐ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า โคตฺรภู ได้แก่เป็นผู้ประกอบด้วยวิปัสสนาจิตที่มี กำลังถึงที่สุด โดยอนันตรปัจจัยแห่งโสดาปัตติมรรค. บทที่เหลือ ในวาระทั้งปวง มีเนื้อความง่ายทั้งนั้น.

จบ อรรถกถาอาหุเนยยสูตรที่ ๑๐

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้า 737

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ

๑. สัมโพธิสูตร ๒. นิสสยสูตร ๓. เมฆิยสูตร ๔. นันทกสูตร ๕. พลสูตร ๖. เสวนาสูตร ๗. สุตวาสูตร ๘. สัชฌสูตร ๙. ปุคคลสูตร ๑๐. อาหุเนยยสูตรและอรรถกถา.

จบ สัมโพธวรรคที่ ๑