ทำไมคนเรามีความจำและความคิดเป็นตัว เป็นตน เป็นเรื่องเป็นราว มีสัตว์บุคคล สิ่งหนึ่งสิ่งใดตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้น ทำอย่างไร?

ขอความกระจ่างด้วยครับ.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เพราะยังไม่สามารถดับความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตนเป็นสัตว์เป็นบุคคลได้ จึงเป็นเช่นนั้น จำก็จำผิดว่ามีตัวตน คิดก็คิดผิด คล้อยตามความเห็นที่ผิด นี้คือ ความเป็นจริงของธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ที่จะค่อยๆ เข้าใจถูกเห็นถูก มั่นคงในความเป็นจริงของธรรมแต่ละหนึ่ง ก็ต้องได้อาศัยพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว ค่อยๆ ฟัง ค่อยๆ ศึกษา ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย เพราะกว่าจะดับความเห็นผิดที่ยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตนสัตว์บุคคลได้หมดสิ้น ก็ต้องถึงความเป็นพระโสดาบัน ครับ
... ยินดีในกุศลของคุณ Kuat639 และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ