จากพระสูตรนี้

[เล่มที่ 32] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 434

ลำดับนั้น อมนุษย์ผู้มีเวรกันมาแต่ก่อน เข้าสิงร่างของแม่โคลูกอ่อนตัวหนึ่ง ทำท่านให้เสียชีวิต พระศาสดาเสด็จออกจากกรุงสาวัตถี ทอดพระเนตรเห็นพาหิยะล้มอยู่ที่กองขยะระหว่างทาง ตรัสบอกเหล่าภิกษุว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงช่วยกันยกร่างพาหิยะ แล้วให้นำไปทำฌาปนกิจ โปรดให้สร้างเจดีย์ไว้ ณ ทางใหญ่ ๔ แพร่ง จากนั้น เกิดพูดกันกลางสงฆ์ว่า พระตถาคต รับสั่งให้ภิกษุสงฆ์ทำฌาปนกิจร่างของพาหิยะ เก็บธาตุมาแล้ว โปรดให้สร้างเจดีย์ไว้

การเข้าสิง มีความเป็นไปได้จริงๆ หรือคะ. จิตที่เกิดดับอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะจิตเห็น จิตได้ยิน จิตได้กลิ่น จิตลิ้มรส จิดกระทบสัมผัส และจิตคิดนึก ซึ่งจิตที่กล่าวโดยหลักใหญ่ก็มีเพียงเท่านี้ จะมีจิตใดไปสิงจิตใดได้อย่างไรคะ. (ไม่ได้เห็นค้านกับพระสูตรนะคะ แต่อยากได้คำอธิบายเพื่อความเข้าใจยิ่งๆ ขึ้นค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระะภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การทำให้จิตของบุคคลนั้นหวั่นไหว ด้วยการให้เห็นภาพ หรือ เสียงที่น่ากลัว แม้เพียงชั่วเวลาไม่นาน ของผู้ยังมีกิเลสมาก หวั่นไหวอยู่ ก็ทำให้จิตเกิดอกุศล และ ทำสิ่งที่ผิดปกติ ที่เรียกว่าผีสิงได้ ครับ

[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 397

๕. สานุสูตร

ว่าด้วยสามเณรถูกยักษ์สิง

[๘๑๔] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ในกรุงสาวัตถี. สมัยนั้นแล บุตรของอุบาสิกาคนหนึ่งชื่อสานุ ถูกยักษ์เข้าสิง.

[๘๑๕] ครั้งนั้นแล อุบาสิกานั้นได้ปริเวทนาการ กล่าวคาถาเหล่านี้ ในเวลานั้นว่า ฉันได้สดับต่อพระอรหันต์ทั้งหลาย ว่า ชนเหล่าใดเข้าอยู่อุโบสถอันประกอบ ด้วยองค์ ๘ ประการด้วยดี ตลอดดิถีที่ ๑๔ ที่ ๑๕ และที่ ๘ แห่งปักษ์ ทั้งตลอดปาริหา- ริกปักษ์ ประพฤติพรหมจรรย์อยู่ ยักษ์ทั้ง หลายย่อมไม่เล่นกับชนเหล่านั้น บัดนี้ ฉันเห็นในวันนี้ยักษ์เล่นกับสามเณรสานุ.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ไม่พ้นจากสภาพธรรมที่มีจริง คือ จิต เจตสิก และรูป ซึ่งเป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะปัจจัย และจิตก็มีหลายประเภท บางประเภทมีกำลัง บางประเภทมีกำลังอ่อน เป็นต้น จึงมีเรื่องยักษ์เข้าสิงหรือมารดลใจ ซึ่งถ้าไม่มีจิต เจตสิกและรูปแล้ว เรื่องราวเหตุการณ์เหล่านี้ที่กล่าวถึงก็มีไม่ได้ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ไม่พ้นจากสภาพธรรมที่มีจริง คือ จิต เจตสิก และรูป ซึ่งเป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะปัจจัย และจิตก็มีหลายประเภท บางประเภทมีกำลัง บางประเภทมีกำลังอ่อน เป็นต้น จึงมีเรื่องยักษ์เข้าสิงหรือมารดลใจ ซึ่งถ้าไม่มีจิต เจตสิกและรูปแล้ว เรื่องราวเหตุการณ์เหล่านี้ที่กล่าวถึงก็มีไม่ได้ครับ

จากความเห็นของคุณ khampan ทำให้พอเข้าใจในข้อสงสัยแรกยิ่งขึ้นค่ะ แต่ยังสงสัยในเรื่อง ภิกษุผีเข้า อยู่ค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ในพระไตรปิฏกก็มีแสดงไว้ ภิกษุอยู่ป่าถูกพวกอมนุษย์รบกวนมาหลอกทำรูปให้น่ากลัว พระพุทธเจ้าทรงสอนให้ภิกษุเจริญเมตตา ภายหลังภิกษุเจริญเมตตาก็เป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

เรื่องบางเรื่องเคยมองเป็นเรื่องไร้สาระ และไม่น่าจะเกิดขึ้นได้จริงอย่างเรื่องเข้าสิงนี้ แต่เมื่อได้เห็นจากพระสูตรและได้รับคำอธิบายเพิ่มเติมจากคุณ Paderm. คุณ Khampan และคุณWannee จึงทำให้ข้อสงสัยนี้กระจ่างขึ้น ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ