อยู่ในโลกของความไม่รู้ ไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง จึงถูกลวงให้อยู่กับความไม่จริงอยู่กับโลกมายา จะอยู่กับโลกของความไม่รู้ หรือจะอยู่ในโลกของวิชชา คือ รู้โดยปัญญา รู้ลักษณะที่เป็นธรรมะ

ส่วน การรู้โดยสัญญา เห็นมี ก็จำได้ว่าเห็นมี เข้าใจโดยสัญญา เข้าใจว่าขณะนี้ทุกอย่างเป็นธรรมะ ตอบได้ เพราะจำได้ ถ้าไม่รู้ว่าเป็นสัญญา ก็ไม่มีทางที่จะหมดกิเลสได้เลย สำหรับ การรู้โดยวิญญาณหรือจิตนั้น จิตเป็นธรรมชาติที่รู้แจ้งอารมณ์ การรู้โดยวิญญาณหรือจิต ถ้าจิตไม่เกิดขึ้นก็ไม่มีอะไรทั้งนั้นปรากฏ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ปรากฏทางตา เสียง แข็ง วิญญาณเกิดขึ้นเพียงรู้ เมื่อปัญญาเกิดขึ้นเพียงอาศัยระลึก ปรากฏลักษณะสภาพธรรมด้วยดีจึงเป็นสติสัมปชัญญะ แข็งปรากฏด้วยดี เห็นความต่างของแข็งโดยสัญญา โดยวิญญาณ ไม่เหมือนฟังชื่อสติสัมปชัญญะ แต่ไม่รู้จักสติสัมปชัญญะ

ขออนุโมทนาค่ะ ...

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ