[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 446

๑. กิมพิลสูตร

ว่าด้วยเหตุปัจจัยทำให้ศาสนาเสื่อม

[๒๐๑] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน ใกล้เมืองกิมิลา ครั้งนั้น ท่านพระกิมพิละ ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับถวายบังคมแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามว่าข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอแลเป็นเหตุ เป็นปัจจัยเครื่องให้พระสัทธรรมไม่ดำรงอยู่นาน ในเมื่อพระตถาคตปรินิพพานแล้ว พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนกิมพิละ เมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว พวกภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกอุบาสิกา ในธรรมวินัยนี้

เป็นผู้ไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงในศาสดา

เป็นผู้ไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงในธรรม

เป็นผู้ไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงในสงฆ์

เป็นผู้ไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงในสิกขา

เป็นผู้ไม่มีความเคารพ ไม่มีความยำเกรงกันและกัน

ดูก่อนกิมพิละ นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้พระสัทธรรมไม่ดำรงอยู่นาน ในเมื่อตถาคตปรินิพพานแล้ว

ที่มา...

๑. กิมพิลสูตร ว่าด้วยเหตุปัจจัยทําให้ศาสนาเสื่อม

เหตุที่ทำให้ศาสนาพุทธเสื่อมก็ คือ พุทธบริษัท ๔ ที่ไม่ประพฤติปฏิบัติตามคำสอนของพุทธศาสนา ซึ่งตอนที่พระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่ ทรงตรัสว่าศาสนาคำสอนของตถาคตจะอยู่ได้ยืนยาวหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับพุทธบริษัท ๔ ถ้าคำสอนของตถาคตไม่มีคนนำมาปฏิบัติ ก็ย่อมเสื่อมไปเป็นธรรมดา

เพราะไม่เจริญสติปัฏฐาน พระสัทธรรมจึงดำรงอยู่ไม่นาน

ศาสนาเสื่อมและอันตรธาน เพราะ บุคคลไม่สนใจ ในพระพุทธดำรัส แต่สนใจคำกล่าวของนักปราชญ์ผู้อื่น

เชิญคลิกอ่าน

สิ่งที่ควรเรียน ควรศึกษา [อาณีตสูตร]

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

คนส่วนมากมักเคารพ เลื่อมใสในครูบาอาจารย์ มากกว่าพระธรรม เท่ากับว่าเห็น สาวกภาษิต ประเสริฐกว่า ตถาคตภาษิต

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น