[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 617

ปฐมปัณณาสก์

เสขปริหานิยวรรคที่ ๔

๓. ทุติยอปริหานิยสูตร

ว่าด้วยอปริหานิยธรรม ๖ ประการ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 617

๓. ทุติยอปริหานิยสูตร

ว่าด้วยอปริหานิยธรรม ๖ ประการ

[๓๐๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อคืนนี้ เทวดาองค์หนึ่ง เมื่อปฐมยามล่วงไปแล้ว มีรัศมีงามยิ่งนัก ยังวิหารเชตวันทั้งสิ้น ให้สว่างไสว แล้วเข้ามาหาเราถึงที่อยู่ อภิวาทแล้วยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้ว ได้กล่าวกะเราว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม ๖ ประการนี้ ย่อมเป็นไป

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 618

เพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน? คือ ความเป็นผู้เคารพในพระศาสดา ๑ ความเป็นผู้เคารพในพระธรรม ๑ ความเป็นผู้เคารพในพระสงฆ์ ๑ ความเป็นผู้เคารพในสิกขา ๑ ความเป็นผู้เคารพในหิริ ๑ ความเป็นผู้เคารพในโอตตัปปะ ๑ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม ๖ ประการนี้แล ย่อมเป็นไป เพื่อความไม่เสื่อมแก่ภิกษุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวดานั้น ครั้นได้กล่าวดังนี้แล้ว อภิวาทเราทำประทักษิณแล้วหายไป ณ ที่นั้นแล.

ภิกษุผู้เคารพในพระศาสดา เคารพในพระธรรม เคารพอย่างแรงกล้าในพระ สงฆ์ ถึงพร้อมด้วยหิริ และโอตตัปปะ มีความยำเกรง มีความเคารพ ย่อมเป็นผู้ ไม่ควรเพื่อเสื่อม ย่อมมีในที่ใกล้นิพพานทีเดียว.

จบทุติยอปริหานิยสูตรที่ ๓

อรรถกถาทุติยอปริหานิยสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในทุติยอปริหานิยสูตรที่ ๓ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า สปฺปติสฺโส ได้แก่ มีหัวหน้า มีความเคารพ. อนึ่ง ในพระสูตรนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส หิริโอตัปปะ ไว้คละกัน.

จบอรรถกถา ทุติยอปริหานิยสูตรที่ ๓