กรุณาขยายความพร้อมตัวอย่าง เพื่อความกระจ่างด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ

เหตุใกล้ให้เกิด ภาษาบาลี คือ ปทัฏฐาน ซึ่งหมายถึง เหตุใกล้ที่สุดที่จะทำให้สภาวธรรมนั้นๆ เกิดขึ้น ดังตัวอย่างในอรรถกถาที่ยกมา

[เล่มที่ 74] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 577

ในบทว่า อะไรเป็นลักษณะ รส ปัจจุปัฏฐาน และปทัฏฐานนี้ พึงทราบความดังต่อไปนี้.

โดยความไม่ต่างกัน บารมีแม้ทั้งหมดมีการอนุเคราะห์ผู้อื่นเป็นลักษณะ มีการทำอุปการะแก่ผู้อื่นเป็นรสหรือมีความไม่หวั่นไหวเป็นรส มีการแสวงหาสิ่งที่เป็นประโยชน์เป็นปัจจุปัฏฐาน หรือมีความเป็นพระพุทธเจ้าเป็นปัจจุปัฏฐาน มีมหากรุณาเป็นปทัฏฐานหรือมีความเป็นผู้ฉลาดในอุบายแห่งกรุณาเป็นปทัฏฐาน (เหตุใกล้ให้เกิด)

[เล่มที่ 75] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 310

ผัสสะนี้ท่านเรียกว่า มีอารมณ์ที่มาสู่คลอง เป็นปทัฏฐาน (คือเหตุใกล้ให้เกิดขึ้น) เพราะความเกิดขึ้นแห่งผัสสะไม่มีการขัดขวางในอารมณ์ ที่ประมวลมาแห่งธรรมเหล่านั้นและอินทรีย์ที่ปรุงแต่งดีแล้วดังนี้.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น