* โลภะคือ ความติดข้อง ความอยาก ความยินดีพอใจ เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ในสังสารวัฏฏ์

* ถ้าเพียงคิดว่าจะละโลภะ แต่ไม่รู้จักโลภะ ก็ไม่สามารถจะละโลภะได้เลย

* โลภะ เป็นสภาพที่ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก เพราะแม้ว่าในชีวิตประจำวัน จะมีโลภะเกิดอย่างมากมายอยู่เสมอ ก็ไม่อาจจะรู้ตรงลักษณะของโลภะตามความเป็นจริง ได้โดยง่าย

* การจะรู้จักโลภะได้ตามความเป็นจริง ต้องด้วยสติและปัญญาที่ได้อบรมเจริญขึ้นตั้งแต่ในขั้นการฟังพระธรรม และไตร่ตรองถูกต้อง จนเป็นความเข้าใจที่มั่นคงในความเป็นธรรมที่ไม่ใช่ตัวตน ซึ่งมีจริงๆ ในขณะนี้ สติและปัญญาในขั้นระลึกรู้ตรงลักษณะสภาพธรรมที่ไม่ใช่ขั้นคิด จึงสามารถเกิดขึ้นได้

* ดังนั้น การจะรู้โลภะ ต้องเป็นในขณะที่โลภะกำลังปรากฏลักษณะตามความเป็นจริงกับสติปัญญาที่ระลึกรู้ในขณะนั้น

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ