ไม่ว่าเราจะทำงาน ไปเที่ยว ดูหนัง ฟังเพลง ฯลฯ แต่ขออย่างเดียว อย่าขาดการฟังธรรมค่ะ เพราะว่าพระธรรมเปรียบเหมือนเชือกที่ดึงเราขึ้นมาจากเหวลึก คือ อวิชชา ค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ไม่ว่าเราจะฟังธรรมที่ไหน ที่ทำงาน หรือที่บ้าน หรือที่มูลนิธิ แต่ขอหลายอย่าง อย่าขาด การพิจารณาในสิ่งที่ฟังและสอบถาม สนทนากับท่านผู้รู้ในสิ่งที่ตนยังไม่เข้าใจ

และคิดว่าเข้าใจแล้ว เพราะว่าพระธรรมเปรียบเหมือนความลึกของมหาสมุทร ที่กระต่าย คงไม่สามารถแหย่เท้าจนถึงก้นมหาสมุทรได้ นี่คือ ความยากของพระธรรมขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

การฟังพระธรรมเนืองๆ เป็นเหมือนการต้อนรับ "กุศล" ที่เป็นดังญาติสนิท มิตรสหายที่เจ้าของบ้าน คือ "จิต" รอคอยการพบปะทักทายอยู่เสมอ และเป็นการให้อาหารกับญาติที่รักใคร่ยิ่ง คือ สติ เกิดระลึกรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริงได้

การฟังพระธรรมเนืองๆ ยังเป็นเหมือนการขับไสไล่ส่ง "อกุศล" ที่เป็นดังแขกไม่ได้รับเชิญ คือ เป็นโจร ที่เจ้าของบ้าน คือ "จิต" ไม่ใคร่ยินดีจะคบค้าสมาคมด้วย เพราะสร้างความวุ่นวาย ความเดือดร้อน รำคาญใจ โดยเฉพาะ อวิชชา ที่ทำให้ญาติคือสติเกิดไม่ได้ครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

กุศล เป็นมิตรแท้ เปรียบเหมือนญาติสนิท ไม่มีโทษ ให้ผลเป็นสุข

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ