[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 392

ไม่ฆ่าสัตว์ ๑ ไม่ถือเอาของที่เจ้าของ มิได้ให้ ๑ ไม่พูดมุสา ๑ ไม่ดื่มน้ำเมา ๑ เว้นจาก เมถุนอันมิใช่ความประพฤติดัง- พรหม ๑ ไม่บริโภคอาหารในราตรี และ อาหารผิดเวลา ๑ ไม่ประดับดอกไม้ ไม่ใช้ ของหอม ๑ นอนบนเตียง (ที่ได้ประมาณ) หรือเครื่องลาดบนพื้น ๑ บัณฑิตทั้งหลาย กล่าวอุโบสถมีองค์ ๘ นี้ ซึ่งพระพุทธเจ้า ผู้ถึงที่สุดทุกข์ทรงประกาศไว้. พระจันทร์ และพระอาทิตย์ที่น่าดูทั้ง สอง โคจรส่องแสงไปตลอดที่มีประมาณ เท่าใด อนึ่ง พระจันทร์และพระอาทิตย์ ขจัดมืดในอากาศส่องอยู่บนฟ้า ทำให้รุ่ง- โรจน์ไปทั่วทิศ (ตลอดที่เพียงใด) ทรัพย์อัน ใดมีอยู่ในระหว่าง (ที่ๆ แสงส่องถึง) นั้น เช่นแก้วมุกดา แก้วมณี แก้วไพฑูรย์อัน งาม ทองสิงคี ทั้งทองกาญจนะ ทองที่ เรียกว่าชาตรูปะ ทองหฏกะทรัพย์เหล่านั้น (มีค่า) ไม่ถึงแม้ส่วนที่ ๑๖ แห่งอุโบสถ อันประกอบด้วยองค์ ๘ ดุจหมู่ดาวทั้งหมด (สว่าง) ไม่ถึงส่วนที่ ๑๖ แห่งแสงจันทร์ ฉะนั้น

ขอบพระคุณและขออนุโมทาในกุศลจิตค่ะ