เมื่อเกิดเป็นมนุษย์ต้องเป็นผลของกุศลกรรม

ผู้ที่พิการตั้งแต่กำเนิด คือ อาจจะตาบอด หรืออาจจะหูหนวก หรืออาจจะเป็นบ้าใบ้ตั้งแต่กำเนิด (ต้องเป็นตั้งแต่กำเนิด) ปฏิสนธิเป็นผลของกุศลที่มีกำลังอ่อนมาก จึงไม่ประกอบด้วยเหตุที่เป็นโสภณะ คือ ไม่ประกอบด้วยอโลภเหตุ อโทสเหตุ และ อโมหเหตุ เพราะฉะนั้น อุเบกขาสันตีรณกุศลวิบาก จึงทำกิจปฏิสนธิในภูมิมนุษย์ เป็นสุคติภูมิ เป็นผลของกุศล แต่เป็นกุศลที่มีกำลังอ่อน

ใครก็ตามที่ไม่ได้พิการตั้งแต่กำเนิด ในขณะนี้ก็รู้ได้ว่า ปฏิสนธิจิตไม่ใช่ อุเบกขาสันตีรณกุศลวิบาก แต่เป็น มหาวิบาก เป็นผลของกุศลที่เกิดร่วมกับโสภณเหตุ คือ อโลภเจตสิก อโทสเจตสิก และสำหรับบางท่านก็มีอโมหะหรือปัญญาเจตสิกเกิดร่วมด้วย

ที่มา อ่าน และฟังเพิ่มเติม

สันตีรณจิตทำกิจได้ ๕ กิจ และทำกิจได้ ๖ ทวาร

อเหตุกปฏิสนธิ

การให้ผลของมหากุศล

มหาวิบากญานวิปยุตต์ และ ญานสัมปยุตต์