ข้าพเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระผู้ตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์ ผู้เปนดังเทียนอันส่องสว่างท่ามคืนเดือนมืด ผู้เปนสรณะอันสูงสุดแห่งข้าฯ-

-เรื่องบาปของคนฆ่าตัวตาย และ แน่นอนว่าคนที่ฆ่าตัวตายย่อมบาปด้วยประการทั้งปวง

1. กรณี เรื่องของพระโพธิสัตว์ เมื่อครั้งเปนฤษี กระโดดลงไปให้เสือกินในชาติหนึ่ง เพื่อประโยชน์อย่างหนึ่ง ผมจำเนื้อเรื่องไม่ได้ทั้งหมด (แต่ท่านผู้รู้น่าจะจำกันได้)

2.กรณี เรือแตกกลางทะเล มีแม่กับลูกอ่อน ติดอยู่บนซากเรือ ..แม่กรีดข้อมือให้ลูกกินเลือดต่างน้ำนมเพื่อให้ลูกอ่อนรอด

3.กรณี ผู้ป่วยยากจนเข็ญใจ ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ตัดสินใจฆ่าตัวตาย เพื่อไม่ให้เปนภาระแก่บุตรและญาติพี่น้อง ในการรักษาดูแล และ จ่ายค่ารักษา

4.กรณี การุณยฆาต ผู้ป่วยมีความทรมาณจากโรค จึงให้หมอฆ่า (ในต่างประเทศ) นับว่าเปนการวานฆ่า เสมือนฆ่าตัวตาย

ในตัวอย่างเหล่านี้ ข้าพเจ้า เหนว่า บาปหรือไม่.. มองจากเจตนา และ สภาพจิต ณ ขณะนั้น ..ข้าพเจ้ามีคำตอบในใจ.. แต่ไม่ได้มีเครื่องวัดสอบทานอย่างไร ว่าถูก-ผิดหรือไม่ ..จึงขอเรียนถามท่านผู้รู้ช่วยไขเหตุผล อธิบาย ..ดังเสมือนต่อเทียนในที่มืด แก่ข้าพเจ้า และท่านผู้อื่นที่ได้อ่านกระทู้ ต่อๆ ไป.. ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

1. กรณี เรื่องของพระโพธิสัตว์ เมื่อครั้งเปนฤษี กระโดดลงไปให้เสือกินในชาติหนึ่ง

เพื่อประโยชน์อย่างหนึ่ง ผมจำเนื้อเรื่องไม่ได้ทั้งหมด (แต่ท่านผู้รู้น่าจะจำกันได้)

- จากเรื่องที่ผู้ถามยกมา ไม่มีในพระไตรปิฎก และ อรรถกถา อาจเป็นคัมภีร์รุ่นหลัง

แต่งขึ้น อย่างไรก็ดี จะขอยก เรื่องราวที่ปรากฎในพระธรรมที่พระพุทะเจ้าทรงแสดง

ในเรื่องประเด็น ของพระโพธิสัตว์ที่สละชีวิต ที่อาจเรียกได้ว่า เป็นการฆ่าตัวตาย ซึ่ง

พระโพธิสัตว์เกิดเป็นกระต่าย ชื่อ สสบัณฑิต มีปัญญามาก แนะนำชักชวนเพือ่ให้

รักษาศีล ให้ทาน พอถึงวันพระ ก็ให้รักษาศีล และ นำอาหารที่ตนมีให้ทานกับบุคคล

ต่างๆ ครานั้น เมื่อถึงวันพระ พระโพธิสัตว์ก็รักษาศีล ท้าวสักกะ หรือ พระอินทร์ รู้

ถึงคุณของพระโพธิสัตว์ จึงคิดลองใจ จึงปลอมเป็นพราหมณ์เที่ยว ขออาหาร เข้ามา

หาพระโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ ทราบว่าตนไม่มีอะไร จะให้ จึงคิดด้วยความแยบคาย

ว่า เราจะให้ชีวิตของตนนั่นแหละให้ทาน โดยไม่ให้ พรหามณ์นั้นทำบาป จึงบอกกับ

พรหามณ์ว่า เราขอสละชีวิตท่านให้ทาน แต่ท่านช่วยก่อไฟใหญ่ขึ้น เราจะกระโดด

ลงไปในกองเพลิง พระอินทร์ก็เนรมิตไฟ พระโพธิสัตว์ สลัดตัวเอง เพื่อให้ไม่สัตว์

อื่นอยู่ในร่างกายตน ที่จะต้องตายไปด้วย และ กระโดดเข้ากองไฟ สละชีวิตของตน

เป็นทาน โดยคิดพิจารณาด้วยความแยบคาย โดยการสละชีวิตเพื่อ บรรลุเป็น

พระพุทธเจ้า ดังนั้น การสละชีวิต ฆ่าตัวตายของพระโพธิสัตว์ จึงด้วย มหากุศลจิต

แต่ ไม่ใช่ด้วยอกุศล ครับ

2.กรณี เรือแตกกลางทะเล มีแม่กับลูกอ่อน ติดอยู่บนซากเรือ ..แม่กรีดข้อมือให้

ลูกกินเลือดต่างน้ำนมเพื่อให้ลูกอ่อนรอด

- ก็ต้องเป็นเรื่องที่พิจารณาโดยละเอียด อีกเช่นกัน เพราะ การกระทำด้วยการช่วย

เหลือ แม้จะทำอย่างเดียวกัน แต่ด้วยจิตที่ต่างกันก็ได้ ซึ่ง การช่วยเหลือของบาง

บุคคลก็ทำด้วยความรัก ก็ด้วยโลภะ ส่วนบางบุคคลก็กระทำด้วยการอนุเคราะห์ช่วย

เหลือจริงๆ ให้เขาพ้นทุกข์ ด้วยจิตที่เป็นกรุณา เพราะฉะนั้น การที่มารดา สละเลือด

เพื่อบุตรให้ชีวิตอยู่รอด หากทำเพราะ ความรัก ผูกพัน ก้ด้วยจิตที่เป็นอกุศล แต่หาก

ทำเพราะความช่วยเหลือ ให้บุตรอยู่รวอดก็ทำด้วยจิตที่เป็นกุศล ครับ

3.กรณี ผู้ป่วยยากจนเข็ญใจ ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ตัดสินใจฆ่าตัวตาย เพื่อไม่ให้

เป็นภาระแก่บุตรและญาติพี่น้อง ในการรักษาดูแล และ จ่ายค่ารักษา

-จิตเกิดดับสลับกันอย่างรวดเร็ว การกระทำด้วยอกุศลจิต ที่มีความเป็นห่วง กังวล

เพราะ มีความผูกพันเป็นเหตุ กลัวคนอื่นได้รับความเดือดร้อนจากตน ก็เป็นการ

กระทำด้วยอกุศลจิต ที่ติดข้องเป็นเหตุสำคัญ ครับ

4.กรณี การุณยฆาต ผู้ป่วยมีความทรมาณจากโรค จึงให้หมอฆ่า (ในต่างประเทศ) นับ

ว่าเปนการวานฆ่า เสมือนฆ่าตัวตาย

- โดยนัยเดียวกัน เพราะ ความติดข้องใน ความยินดีในตน ในความรักตน คือ

ติดข้องใน สุขเวทนา เมื่อได้รับทุกขเวทนา ก็เดือดร้อน อยากจะพ้นทุกข์ ด้วย

อกุศลจิต ที่ทนไม่ได้กับความทุกข์ทรมาน จึงให้ผู้อื่นฆ่าตนเอง เพื่อให้พนจากทุกข์

นั้น ซึ่งทำด้วยความรักตน ก็ทำด้วยจิตที่เป็นอกุศลในขณะนั้นนั่นเอง ครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

-ชีวิตของพระโพธิสัตว์ เป็นไปเพื่อสะสมบารมีคุุณความดีประการต่างๆ ชึ่งไม่ใช่เพียงเพื่อประโยชน์เพียงพระองค์เดียวเท่านั้น แต่เพื่อประโยชน์แก่สัตว์โลกทั้งปวงอย่างแท้จริง ความคิดการกระทำ และคำพูดของพระโพธิสัตว์เป็นแบบอย่างที่ดีเพื่อประโยชน์แก่การน้อมประพฤติปฏิบัติตามทั้งนั้น ทั้งการช่วยเหลือขวนขวายในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นกล่าวแนะนำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น ไม่โกรธแม้ในบุคคลผู้เป็นข้าศึกที่คิดร้ายต่อตน เป็นต้น

-การกระทำของมารดาที่มุ่งจะให้ชีวิตของลูกดำเนินต่อไป เป็นการการทำด้วยความ

ปรารถนาดี ซึ่งเกิดจากสภาพจิตใจที่ดีงาม คิดที่จะสละในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น

ความผิดหรือบาปธรรมใดๆ ไม่ได้เกิดมีแก่ลูกเลย เพราะลูกไม่ได้มีจิตทำร้ายมารดาเลย

แม้แต่น้อย

-ตราบใดที่ยังไม่สามารถดับกิเลสใดๆ ได้ก็ยังไม่พ้นจากทุกข์ ยังเต็มไปด้วยทุกข์ ผู้ที่ไม่ได้ฟังพระธรรมอบรมเจริญปัญญาไม่ได้รับคำแนะนำในธรรม เมื่อประสบกับความทุกข์ก็หาวิธีที่จะพ้นจากทุกข์ในหนทางที่ไม่ถูกต้อง เพราะหนทางที่จะเป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ต้องเป็นหนทางแห่งการอบรมเริญปัญญา การฆ่าตัวตายแม้จะไม่ใชปาณาติบาต แต่ก็ยากที่จพ้นไปจากการสะสมอกุศลซึ่งไม่มีประโยชน์เลยแม้แต่น้อย ชีวิตทุกขณะล้วนมีค่าถ้าได้เป็นไปเพื่อการสะสมกุศลและอบรมเจริญปัญญา

-การวานให้คนอื่นฆ่าตัวเองให้ตาย เป็นความเกิดขึ้นเป็นไปของอกุศล และยังเอื้ออำนวยให้ผู้อื่นได้สะสมอกุศลไปด้วย ควรพิจารณาอยู่เสมอว่า ตราบใดที่จุติจิตยังไม่เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ก็ย่อมจะเป็นโอกาสที่ดีในการสะสมความดีประการต่างๆ ในชีวิตประจำวันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

พระโพธิสัตว์สละชีวิตเพือผู้อื่นเป็นกุศล ไม่ใช่อกุศลค่ะ

ข้าพเจ้าขออนุโมทนาแด่ท่านผู้รู้ทุกท่าน..

หากแม้ว่าข้าฯ ไม่ได้ตอบโดยทันที แต่ทว่า ได้ค้นคำบางอย่างที่มีความติดข้องสงสัย แ้ล้วที่สุดก็วนเข้ามาพบกับฐานข้อมูล.. จึงนึกขึ้นได้ว่า ได้ทิ้งคำถามไว้ แล้วลองค้นอ่านดู.. และได้ทวนอ่านอีกครั้ง ข้าฯเหนว่า ท่านอื่น ก็อาจจะกระทำการค้นคำอย่างนี้ และ มาพบ มาได้อ่านอย่างนี้.. เปนบุญวนกลับซ้ำ จวบเท่าที่ยังคงมีฐานข้อมูลนั้นอยู่.ขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง.
ขอบคุณครับ