การสะสมนั้น ไม่สูญหาย จะเห็นได้ว่า สัตว์มีอัธยาศัยต่างๆ กัน ซึ่งผู้ที่เลี้ยงสัตว์จะสังเกตอัธยาศัยที่ต่างกันของสัตว์ได้

แมวชื่อ ขันเงิน เป็นแมวที่รูปร่างก็ไม่สวย ซึ่งก็เป็น ผลของอกุศลกรรมที่ทำให้ปฏิสนธิด้วย อเหตุกอกุศลวิบาก และไม่มีกรรมที่จะมาเกื้อกูลให้เป็นสัตว์ที่สวยงามด้วย แต่ว่านิสัยดี มีหิริโอตตัปปะที่สามารถวิรัติ ห้ามใจของตัวเอง ที่จะถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้

และขันเงินก็เป็นผู้ที่มีจิตใจดี แม้ว่าจะเป็นอาหารที่ตัวเองชอบ แต่ถ้ามีแมวตัวอื่นอยู่ใกล้ๆ ขันเงินจะปล่อยให้แมวตัวอื่นกินก่อน ให้กินจนอิ่มเรียบร้อยแล้ว ขันเงินจึงไปกินต่อ

การสะสมอุปนิสัย ถึงแม้ว่าเป็นสัตว์ดิรัจฉาน และไม่มีสติปัญญาพอที่จะฟังธรรมเข้าใจ แต่การสะสมของหิริบ้าง โอตตัปปะบ้าง ก็ไม่สูญหายไปไหน ทำให้สามารถมีอัธยาศัยที่ดีงามต่างๆ กันได้

อีกตัวหนึ่ง เป็นเป็ดตัวเล็กๆ ชื่อ เจ้ากิ๊บ เวลาที่เจ้ากิ๊บมีเพื่อนใหม่ เจ้ากิ๊บจะสอนเพื่อนใหม่ให้กินรำ กินน้ำ กินแหน เป็นความเมตตากรุณาของสัตว์ดิรัจฉาน แม้ตัวเล็กนิดเดียว แต่เมื่อตัวอื่นเล็กกว่า ก็ยังมีน้ำใจที่จะช่วยเหลือตามประสาสัตว์

การสะสมของกุศล และอกุศล ไม่สูญหาย แม้ว่าไม่ได้ปฏิสนธิด้วยมหาวิบาก หรือมหาวิบากญาณสัมปยุตต์ ก็ยังมีโอกาสทำให้สิ่งที่สะสมมานั้น ทำให้กายวาจาเป็นไปตามการสะสมได้

รับฟัง และ อ่านเรื่องของ ขันเงิน และ น้องกิ๊บ

สัตว์มีอัธยาศัยต่างๆ ตามการสะสม ไม่สูญหาย

ล่วงทุจริตกรรมเพราะขาดหิริโอตตัปปะ

การสะสมของหิริบ้าง โอตัปปะบ้าง

ไ ม่ ห า ย ไปไหน

ยินดีในกุศลจิตค่ะ

สาธุ

กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า

" ... ก่อนจะเป็นคนนี้ เราไม่ได้เป็นคนนี้ เราเป็นใครมากี่ชาติ โกรธมากี่ชาติ รักมากี่ชาติ เสียสละมากี่ชาติ ดีมากี่ชาติ ไม่ได้สูญหายไปเลย ทั้งดี และชั่วสะสมอยู่ในจิต เพียงหนึ่งขณะจิต แต่ละหนึ่งขณะ ซึ่งทันทีที่ดับไป ก็เป็นปัจจัยให้จิตขณะต่อไปเกิดสืบต่อ เหมือนทุกอย่างที่จิตขณะนั้นดับไป สะสมสืบต่อจนถึงวันนี้ และขณะนี้จนถึงพรุ่งนี้ สิ่งที่เราได้ฟังวันนี้ก็ไม่ได้สูญหาย แต่ว่าเสียงหมดแล้ว การได้ยินขณะนี้หมดแล้ว ความเข้าใจเดี๋ยวนี้ ไม่ใช่อันนั้น แต่ปรุงแต่งให้เป็นความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น ละเอียดขึ้น จนกระทั่งสามารถที่จะถึงอภิสมัย สมัยที่ไม่มีในสังสารวัฏ คือการรู้แจ้งสภาพธรรมตรงตามที่ได้ฟัง ซึ่งเริ่มต้นตั้งแต่เข้าใจธรรม ที่กำลังได้ฟัง.."

กราบเท้าบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพยิ่ง

ทุกขณะที่เข้าใจ สะสมแล้ว ฟังอีก ก็เข้าใจอีก เพิ่มขึ้นๆ เห็นประโยชน์ของความรู้ความจริง จึงฟังพระธรรมต่อไป พิจารณาความจริงต่อไป

ขอบพระคุณบ้านธัมมะในธรรมทานค่ะ

สิ่งที่สะสมในจิต

ทุกอย่างที่จิตขณะนั้นดับไป สะสมสืบต่อจนถึงวันนี้ และขณะนี้จนถึงพรุ่งนี้ สิ่งที่เราได้ฟังวันนี้ก็ไม่ได้สูญหาย

ยินดีในกุศลจิตครับ