[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒-หน้าที่ 363
[๑๗] ๑. ความเร่าร้อน ย่อมไม่มีแก่ท่านผู้มีทางไกล อันถึงแล้ว หาความเศร้าโศกมิได้ หลุดพ้นแล้วในที่ ทั้งปวง ผู้ละกิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งปวงได้แล้ว

๒. ท่านผู้มีสติย่อมออก ท่านย่อมไม่ยินดีใน ที่อยู่ ท่านละความห่วงใยเสีย เหมือนฝูงหงส์ละเปือก ตมไปฉะนั้น

ขออนุโมทนาครับ

อนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น