ถ้าเราตั้งฟังเรื่องอื่นที่ไม่ใช่ธรรมะ แต่เป็นวิชาทางโลก อย่างตั้งใจ จดจ่อ ได้เป็นเวลานาน ไม่วอกแวกเลย

คำถามที่อยากเรียนถามคือ

1. เป็นการสงบจากนิวรณ์หรือไม่ เพราะกระทำต่อเนื่องได้ยาวนาน ต่อเนื่อง ไม่มีเรื่องกามโกรธ ง่วง ฟุ้งซ่าน สงสัย มาเกี่ยวข้อง

2. เป็นสมาธิขั้นอุปจารสมาธิได้หรือไม่ และเป็นสัมมาสมาธิหรือไม่

3. ถ้าสามารถฟังเรื่องราวจนแม้แต่เสียงอื่นไม่ได้ยิน เป็นสมาธิขั้น ฌาน ได้หรือไม่

ขอบพระคุณครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
๑ - ๓ ขณะนั้น เป็นอกุศลอย่างต่อเนื่อง ไม่พ้นจากความอยากความต้องการ ก็เป็นนิวรณ์แล้วในขณะนั้น จะสงบจากนิวรณ์ ไม่ได้ เพราะเป็นอกุศล สมาธิ (เอคัคคตาเจตสิก) ที่เกิดร่วมด้วย ก็เป็นอกุศลสมาธิ ไม่ใช่สัมมาสมาธิ ดังนั้น อกุศลไม่มีทางสงบได้เลย และ เมื่อเป็นอกุศล ไม่ใช่หนทางแห่งการอบรมเจริญความสงบของจิต ไม่มีทางได้ความสงบเป็นขั้นๆ จนถึงได้ฌานได้เลย
การมีโอกาสได้ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกตั้งแต่ต้น จากการได้ฟังได้ศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ดีแล้ว จึงเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่ง ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขณะใดที่ไม่ได้เป็นไปในทาน ศีล ภาวนา ขณะนั้นเป็นอกุศลจิตค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ