หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๐๕]

ไม่เข้าใจพระธรรมวินัยไม่ใช่ภิกษุ

ทุกอย่างต้องละเอียดลึกซึ้ง ถึงจะรู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่เพียงแต่ว่านับถือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามๆ กัน แต่ไม่รู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคือผู้ที่ทรงคุณอย่างไร บอกได้ว่าประเสริฐที่สุด ไม่มีใครเทียบได้ แต่ประเสริฐอย่างไร ถ้าไม่รู้จะกล่าวว่าประเสริฐได้ไหม? เพราะฉะนั้นต้องเป็นผู้ที่ตรงต่อความจริง ไม่ว่าจะเอ่ยคำไหนทั้งสิ้น ความจริงของคำนั้นหมายถึงอะไร เช่น ภิกษุ ได้ยินกันทั่วไป แต่ว่าภิกษุคือใคร? จีวรทำให้เป็นภิกษุหรือเปล่า? บาตรทำให้เป็นภิกษุหรือเปล่า? เพราะฉะนั้นภิกษุคือผู้สละความติดข้องในเพศคฤหัสถ์เพื่อขัดเกลากิเลสในเพศของผู้ที่สละอาคารบ้านเรือน ไม่สามารถที่จะกลับไปเป็นเพศที่จะครองเรือนเหมือนอย่างเดิมได้ในขณะที่เป็นภิกษุ เพราะฉะนั้นต้องรู้ความต่างว่า ภิกษุคือใคร

ถ้าภิกษุใดก็ตามที่คิดว่าเพียงบวชก็จะเป็นภิกษุ แต่ไม่ได้ศึกษาไม่ได้เข้าใจพระธรรมเลย เป็นภิกษุหรือเปล่า? ตนเองย่อมทราบดี เพราะฉะนั้นผู้ที่จะบวชไม่ใช่เพียงอยากบวช ไม่มีอะไรที่จะทำ ก็บวชง่ายๆ เลยอย่างนั้น ไม่ใช่ แต่ต้องเป็นผู้ที่มั่นคงที่จะเข้าใจว่าบวชทำไม บวชเพื่ออะไร ถ้าจะบวชเพื่อไม่ศึกษาธรรม แต่เพื่อบิณฑบาตแล้วก็อยู่ไปวันๆ หนึ่งอย่างนั้น เป็นภิกษุหรือเปล่า? เพราะว่าภิกษุคือผู้ที่เห็นภัยในสังสารวัฏฏ์

เพราะฉะนั้นใครก็ตามถ้าเห็นผู้ที่ครองจีวรแล้วก็มีบาตรแล้วก็เดินบิณฑบาต แต่ไม่เข้าใจธรรม ไม่ได้สละความติดข้อง ไม่ได้บวชเพื่อที่จะเข้าใจหนทางที่จะดับกิเลส ผู้นั้นก็ไม่ใช่ภิกษุ จะเป็นเนื้อนาบุญได้อย่างไร

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ