ขอนอบน้อมต่อพระรัตนตรัย
เมื่อวานตอนเช้าตรู่ ได้เปิดฟังการบรรยายพระธรรมของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ จากชุดเทปวิทยุ ท่านอาจารย์ฯได้กล่าวบรรยายถึงขณะแต่ละขณะของพระผู้มีพระผู้มีพระภาคเจ้าได้อย่างซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง ครั้นเมื่อฟังไปจนถึงช่วงที่ท่านอาจารย์ฯบรรยายขณะที่พระพุทธองค์จะเสด็จดับขันธปรินิพพาน พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสถึงสังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา และจงยังกิจของตนด้วยความไม่ประมาท ซึ่งพระวาจานี้เป็นพระวาจาสุดท้ายของพระพุทธองค์ ทำให้รำลึกและซาบซึ้งถึงพระมหากรุณาของพระผู้มีพระภาคเจ้าต่อหมู่สัตว์เป็นอย่างยิ่ง แม้จวบจนขณะจะเสด็จดับขันธปรินิพพานก็ยังกล่าวพระธรรม เป็นคำจริง เป็นคำที่เป็นประโยชน์ ทั้งเร่งเร้าให้ศึกษาเพื่อความเข้าใจยิ่งๆ ขึ้นด้วยความไม่ประมาท การยังกิจของตนด้วยความไม่ประมาทเพื่อที่จะไม่ต้องกลับมาทำกิจอีก เพราะชีวิตทุกคนล้วนแต่สั้นมากและผ่านไปเรื่อยๆ หมดไปเรื่อยๆ แบบไม่มีทางหยุด ยิ่งพิจารณาข้อความดังกล่าวก็ยิ่งซาบซึ้งในพระมหากรุณาของพระผู้มีพระภาคเจ้าจริงๆ ครับ
การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ในชาตินี้ และมีโอกาสได้ฟังพระธรรม ได้สั่งสมการตั้งใจเงี่ยโสตลงสดับพระธรรมในชาตินี้ นับเป็นความโชคดีเป็นอย่างยิ่งจริงๆ ครับ ยิ่งพิจารณาก็ยิ่งรู้สึกอย่างนั้นและเมื่อได้ฟังธรรมบรรยายจากท่านผู้ที่เป็นบัณฑิต เป็นผู้แตกฉานในอรรถะแห่งพระธรรมเช่นท่านอาจารย์ฯ ผู้เป็นครูผู้กล่าวเตือน เป็นครูผู้มีเมตตาพร่ำสอนอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ก็นับว่าเป็นความโชคดีคูณสองขึ้นไปอีก
จึงกราบแทบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ฯมาด้วยความเคารพเป็นอย่างยิ่งครับ
กราบอนุโมทนาแด่คณะวิทยากรของมูลนิธิฯทุกๆ ท่านด้วยครับ

ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ (ปล.ไม่มีที่เป็นโชคดี น่าจะเรียกว่าสั่งสมมาดี และเกิดแล้วดับแล้ว สะสมสืบต่อตามเหตุปัจจัย)

การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ