แค่ปรากฏถ้าไม่เกิดไม่มี เพราะสภาพธรรมที่เกิดแล้วดับแล้วไม่กลับมาอีกเลย ที่เห็นไม่ใช่รูปเก่า ถ้าไม่มีความเข้าใจถึงระดับนี้ไม่ถึงความเป็นพระโสดาบัน เพราะพระโสดาบันดับอนุสัยกิเลสเป็นกิเลสซึ่งติดแน่นอนู่ในใจ เอาออกได้ไหม ถ้าไม่ใช่ปัญญา ... ไม่มีทาง ถ้าไม่ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและไม่เข้าใจตรงจริงๆ ก็ไม่มีทาง เพราะกิเลสออกได้เมื่อความไม่รู้ลดลงเมื่อมีความรู้เกิดขึ้น [อนุสัยกิเลสมี ๗ ประการ พระโสดาบันดับทิฏฐานุสัย (ความเห็นผิดทั้งหมด) และวิจิกิจฉานุสัย (ความสงสัยว่าสภาพนี้เกิดและดับ) ]

ฟังทีละคำ ทีละน้อย แต่ให้ถูกต้องให้มั่นคง และพิจารณาว่าจริงหรือเปล่า ถ้าจริงก็ต้องฟังอีกให้จริงยิ่งกว่านี้ไปอีกเรื่อยๆ

กิเลสเกิดเมื่อไหร่ ถ้าไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่ได้ลิ้มรส ไม่รู้สิ่งที่กระทบสัมผัส .. กิเลสจะมาจากไหน เมื่อเห็นแล้วไม่รู้ความจริง เห็นนิมิตทันที ก็ยึดถือว่าเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดคืออัตตานุสัย

กิเลสอยู่ที่จิต ได้ยินเสียงนกแล้วชอบ เสียงดับไปแล้ว ความชอบดับแล้วแต่ไม่ไปไหนสะสมในจิตทิ้งรอยที่เคยเกิดแล้วชอบไว้ตรงนั้น ไม่มีทางที่จะออกไปได้เลย

รอยนั้นจะดับเมื่อใด อริยบุคคลพ้นจากความเป็นปุถุชนเพราะรู้แจ้งอริยสัจธรรม ไม่สงสัย

กราบบูชาคุณและอนุโมทนาท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ขออนุโมทนาในกุศลจิตค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ