[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

อนุโลมทุกปัฏฐาน (ต่อ)

สรณทุกอตีตารัมมณติกะ

อตีตารัมมณบทปฏิจจวาระ 1889/674

อนาคตารัมมณบทปฏิจจวาระ 1891/674

ปัจจุปปันนารัมมณบทปฏิจจวาระ 1893/675

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 674

สรณทุกอตีตารัมมณติกะ

(๑๐๐. สรณทุกะ ๑๙. อตีตารัมมณติกะ)

อตีตารัมมณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๘๘๙] ๑. อตีตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยอตีตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. อตีตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอตีตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๘๙๐] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

อนาคตารัมมณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๘๙๑] ๑. อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 675

๒. อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย อนาคตารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๘๙๒] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

ปัจจุปปันนารัมมณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๑๘๙๓] ๑. ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัย ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัย ปัจจุปปันนารัมมณธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๑๘๙๔] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี ๒ วาระ ในวิปากปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

สรณทุกอตีตารัมมณติกะ จบ