ข้อคิดที่ควรพิจารณาจาก ..ความเห็นในเว็ป

ขณะที่มี พุทโธ พุทโธ อยู่ทุกลมหายใจเข้าออกเป็นอารมณ์ เป็นจิตที่คิด คิด

คำว่า ... พุทโธ จิตคิดเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว แล้วจิตอื่น ก็เกิดขึ้นรู้อารมณ์อื่นต่อไป ถ้าไม่รู้ ก็เหมือนว่าจิตคิดคำว่า..พุทโธ พุทโธ..อยู่ตลอดเวลา

คำว่า “อารัมมณะ” อีกคำหนึ่งในภาษาบาลี ซึ่งภาษาไทยใช้คำว่า “อารมณ์” ไม่เหมือนกับความหมายที่เราเข้าใจ เพราะว่าคนไทยเรา เอาภาษาบาลีมาใช้ แต่ใช้ไม่ตรงกับความหมายในพระพุทธศาสนา เวลาที่เราบอกว่า วันนี้อารมณ์ดี เพราะว่าเห็นดี ได้ยินดี ได้กลิ่นดี ลิ้มรสดี รู้สิ่งที่กระทบสัมผัสดี คิดนึกเรื่องราวดีๆ ก็บอกว่าอารมณ์ดี แต่คำว่า “อารัมมณะ” ต้องคู่กับคำว่า “จิต” เพราะว่าจิตเป็นสภาพรู้หรือธาตุรู้ เมื่อเกิดขึ้นต้องรู้ ไม่รู้ไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเมื่อจิตเป็นสภาพรู้ ก็ต้องมีสิ่งที่ถูกจิตรู้หรือว่าจิตกำลังรู้สิ่งใด สิ่งนั้นเป็น “อารมณ์” เสียงในป่า เสียงนอกศาลา เสียงใดๆ ก็เกิดขึ้นได้ เมื่อมีการกระทบกันของของแข็ง แต่เสียงที่ไม่ปรากฏก็ไม่ใช่ “อารัมมณะ”หรืออารมณ์ เพราะว่าขณะนั้นไม่มีจิตที่รู้อารมณ์หรือเสียงนั้น เสียงนั้นเกิดแล้วก็ดับไปๆ แต่ขณะใดก็ตาม เสียงปรากฏ หมายความว่า เสียงปรากฏ กับสภาพรู้ที่กำลังได้ยินเสียง ขณะนี้มีจิตขณะหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นได้ยินเสียง

ขออนุโมทนา

จิตเกิดดับสลับกันเร็วมาก บางครั้งแยกไม่ได้เลยว่า เป็นกุศลจิตหรืออกุศลจิต ถ้าปราศจากสติสัมปชัญญะที่เกิดในขณะนั้น ถ้าจะรู้ความจริง ก็ต้องรู้ในขณะนี้ว่า ขณะนี้เป็นสัมมาสติหรือเปล่า

ขออนุโมทนาครับ

ระลึกคำอะไรก็ได้ แต่จิตเป็นอย่างไร กุศลหรืออกุศล ระลึกถึงคำว่า พุท โธ จำเป็นไหมต้องเป็นกุศล ถ้าไม่ได้ระลึกถึงพระคุณ และไม่เข้าใจธัมมะ ระลึกถึงความดีของคนอื่น จำเป็นไหมต้องเป็นกุศล ถ้าระลึกแล้ว อิจฉา ริษยา ระลึกถึงความไม่ดีของคนอื่น จำเป็นไหมต้องเป็นอกุศล ถ้าระลึกแล้วเห็นใจและเข้าใจเขา และเป็นเมตตาในบุคคลนั้นที่เป็นอย่างนั้น ที่กล่าวมาแสดงให้เห็นว่า เรื่องที่คิด ไม่ใช่เป็นเครื่องตัดสินว่า จิตเป็นกุศลหรืออกุศล (เพราะบัญญัติ เป็นอารมณ์ของกุศลหรืออกุศลก็ได้) แต่ขึ้นอยู่กับสภาพจิตต่างหากว่า คิดถึงเรื่องราวหรือคำนั้น จิตเป็นอย่างไร แม้แต่คำว่าพุท โธ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

อนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ