[เล่มที่ 90] พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖

พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๗

ปัฏฐาน ภาคที่ ๖

และ อรรถกถา

อนุโลมติกทุกปัฏฐาน

ทัสสนติกสรณทุกะ

(๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ 898/1074

อรณบทปฏิจจวาระ 900/1075

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 90]

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1074

ทัสสนติกสรณทุกะ

(๘. ทัสสนติกะ ๑๐๐. สรณทุกะ)

สรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๘๙๘] ๑. สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นทัสสเนนปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

๒. สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัย สรณธรรมที่เป็นภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๘๙๙] ในเหตุปัจจัย มี ๒ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๒ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

พระอภิธรรมปิฎก ปัฏฐาน เล่ม ๗ ภาค ๖ - หน้า 1075

อรณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

๑. เหตุปัจจัย

[๙๐๐] ๑. อรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพธรรม อาศัยอรณธรรมที่เป็นเนวทัสสเนนนภาวนายปหาตัพพธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

ฯลฯ

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[๙๐๑] ในเหตุปัจจัย มี ๑ วาระ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี ๑ วาระ.

สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี ทุกปัจจัย มี ๑ วาระ.

ทัสสนติกสรณทุกะ จบ