เวลาจิตเห็นเกิดขึ้นเห็นเพียงสิ่งที่ปรากฎทางตาเท่านั้น ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน

สิ่งของใดๆ ท้งสิ้น ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ถามชาวต่างชาติท่านหนึ่งใน

ขณะสนทนาธรรมว่า " รู้จักดิฉันไหม? " ชาวต่างชาติตอบว่า "รู้จักท่านอาจารย์ "

ท่านอาจารย์จึงอธิบายว่า ขณะที่รู้จักท่านอาจารย์ ขณะนั้นไม่รู้จักสิ่งที่ปรากฎ

ทางตา..........

ขณะเห็นไม่ใช่ขณะที่คิด ขณะเห็นเกิดขึ้น เห็นเพียงสิ่งที่ปรากฎทางตาเท่านั้น

ตามความเป็นจริงท่านอาจารย์ไม่มี มีแต่เพียงสิ่งที่ปรากฎทางตาเท่านั้น จิตคิด

เป็นสภาพธรรมที่มีจริง คิดไปในเรื่องราวต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง

เห็น และก็จำ ตามมาด้วยคิด ...รู้เรื่องราวว่าเป็นอะไร เพราะอวิชาปิดบัง

ขออนุโมทนาครับ

เห็นแล้ว...มักจะเห็นเป็น รูปร่าง สัณฐาน

แล้วต่อด้วยเรื่องราวที่จำได้................

ยากมาก...ที่จะเห็นแต่ "สิ่งที่ปรากฏทางตา"

สาธุ

จะเห็นได้ว่า จิตสะสมอวิชชาไว้มาก สะสมว่าเป็นเรา เห็นแล้วก็ต้องคิดตามสัญญา

ความจำได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะห้ามความคิด มีเพียงแต่ปัญญาที่ต้องเพิ่มมากขึ้นๆ เท่านั้น

ที่รู้ว่าเหล่านั้นเป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรา บังคับบัญชาไม่ได้ แม้ว่ายาก ก็ต้อง

เพียรต่อไป ฟังซ้ำๆ ให้เข้าใจทีละเล็กทีละน้อย แต่มั่นคง ขันติเป็นตบะ อย่างยิ่งค่ะ อนุโมทนาด้วย

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

หลังจากที่รู้ว่า......รู้จักท่านอาจารย์ ......อีกหลายๆ ๆ ๆ วาระ...........สติก็ระลึกรู้ลักษณะ

สภาพที่กำลังคิด........ขออนุโมทนาครับ

จิตเห็น เกิดขึ้นเพียงทำกิจเห็น เพียงเห็นสิ่งที่ปรากฎทางตาเท่านั้นแล้วดับไป มีจิตเกิดดับสืบต่ออีกมาก...มีสัญญาความทรงจำในสิ่งที่เห็นว่าเป็นอะไร ขณะที่รู้ว่าเป็น

อะไร... เป็นท่านอาจารย์... เป็นคน... เป็นสิ่งของ... ขณะที่รู้ว่าเป็นอะไรขณะนั้นเป็นการคิดนึกถึงเรื่องราวไม่ใช่เพียงเห็นสิ่งที่ปรากฎทางตา ค่อยๆ พิจารณาให้รู้ความจริง
ค่อยๆ เข้าใจถูกในสิ่งที่กำลังปรากฎ ขออนุโมทนาค่ะ

อ่านหัวกระทู้ ก็คงตอบเหมือนคนอื่นๆ แต่พอได้อ่านคำอธิบาย ก็อึ้งไปเลย

เหมือนแทงถูกใจดำ ขออนุโมทนาค่ะ

ได้เพิ่มอีกแล้ว รู้สึกดีมาก

ขอบคุณคุณเมตตา

รักท่านอาจารย์