คนที่ปฏิบัติคุณธรรมของพระอินทร์ ๗ ข้อครบบริบูรณ์ ตายไปจะได้เป็นพระอินทร์หรือเปล่าหรือต้องรอคิวครับ

อนุโมทนาบุญทุกท่านด้วยครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อวัตร ปฏิบัติ ของพระอินทร์ในอดีตชาติที่ทำให้เกิดเป็นพระอินทร์ มี ๗ ประการดังนี้

๑. เราพึงเลี้ยงมารดาบิดาจนตลอดชีวิต

๒. เราพึงประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลจนตลอดชีวิต

๓. เราพึงพูดวาจาอ่อนหวานตลอดชีวิต

๔. เราไม่พึงพูดวาจาส่อเสียดตลอดชีวิต

๕. เราพึงมีใจปราศจากความตระหนี่ อันเป็นมลทินอยู่ครองเรือน มีการบริจาคอันปล่อยแล้ว มีฝ่ามืออันชุ่มยินดีในการสละ ควรแก่การขอ ยินดีในการแจกจ่ายทานตลอดชีวิต

๖. เราพึงพูดคำสัตย์ตลอดชีวิต

๗. เราไม่พึงโกรธตลอดชีวิต ถ้าแม้ความโกรธพึงเกิดขึ้นแก่เรา เราพึงกำจัดมันเสียโดยฉับพลันทีเดียว

จากที่กล่าวมา เป็นคุณงามความดีทั้งสิ้น สำหรับ ในอดีตชาติของพระอินทร์องค์ปัจจุบันที่เกิดเป็นมฆมานพ ประพฤติธรรมเหล่านี้ ได้ถึงความเป็นท้าวสักกะ ซึ่ง ก็ต้องเป็นผลของกุศลกรรม ซึ่งในความเป็นจริง ไม่ได้หมายความว่า การจะถึงความเป็นท้าวสักกะ พระอินทร์จะต้องทำ วัตรบท ๗ ประการ จึงจะถึงความเป็นท้าวสักกะ หรือ พระอินทร์ได้ เหมือนกันทุกพระองค์ ครับ หากแต่ว่า กุศลใดที่มีกำลัง ก็สามารถทำให้ถึงความเป็นท้าวสักกะ พระอินทร์ได้ เช่น การบูชาพระพุทธเจ้า บูชาด้วยดอกไม้ ให้อาหารกับพระพุทธเจ้า เป็นต้น ก็ทำให้เกิดเป็นท้าวสักกะจอมเทพ หลายๆ ครั้ง ดังที่ปรากฏในพระไตรปิฎก คัมภีร์อปทาน ครับ

สิ่งที่สำคัญ สำหรับการได้อ่านพระธรรม ศึกษาพระธรรม คือ เห็นตัวอย่างของการประพฤติปฏิบัติที่ถึงความเป็นเทวดา เป็นท้าวสักกะ เช่น ในวัตรบท ๗ ประการ ว่าเป็นคุณธรรมที่ดี จึงน้อมเข้ามาในตน ที่จะประพฤติปฏิบัติตาม เพื่อประโยชน์ คือ การดับกิเลสเป็นสำคัญ ไม่ใช่การได้เกิดเป็นเทวดา เพราะ ความเป็นเทวดาก็ไม่เที่ยง แต่การขัดเกลากิเลส ย่อมจะนำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง คือ ไม่ต้องเกิดในนรก อบายภูมิและดับกิเลสได้ในที่สุด

ความดีจึงเป็นสิ่งที่ควรกระทำตาม เพราะฉะนั้นการนับถือ เทวดา ท้าวสักกะ ก็นับถือในคุณธรรม เคารพในคุณธรรมของท่าน ที่ควรค่าแก่การเคารพ เพราะกุศลเป็นสิ่งที่ควรเคารพ อนุโมทนา เพราะเป็นธรรมฝ่ายดี ไม่ว่าเกิดกับใคร

ส่วน บุคคลใดก็ตามประพฤติตามวัตรบท ๗ ประการ ก็แล้วแต่ครับ ว่าเหตุปัจจัยพร้อมจะทำให้เกิดเป็นเทวดา เป็นท้าวสักกะ หรือไม่ อกุศลกรรมอาจจะให้ผลก่อน ในอดีตชาติทำให้เกิดในนรกก็ได้ นี่คือความเป็นอนัตตาของสภาพธรรม แต่ให้รู้ความจริงว่า สัตว์โลกเกิดเป็นเทวดา เป็นท้าวสักกะมาแล้ว จะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม แต่ก็ยังวนเวียนไม่พ้นไปจากทุกข์ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ประเสริฐ คือ ไม่ใช่การเกิดในภพภูมิที่ดี เป็นใหญ่ แต่สิ่งที่ประเสริฐ คือ คุณความดีที่ค่อยๆ เจริญขึ้นในจิตใจและสิ่งที่ไม่ดี ด้วยการมีปัญญาเพิ่มขึ้น เพราะไม่มีอะไรประเสริฐไปกว่าปัญญา ครับ

ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกชีวิต เป็นการเกิดขึ้นของสภาพธรรม คือ จิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดร่วมกับจิต) และ รูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร) ซึ่งไม่มีใครจะสามารถยับยั้งได้เลย

ในชีวิตประจำวันก็จะเห็นได้ว่ากิเลส หรือ อกุศลธรรม เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ของกิเลสและอกุศลธรรมนั้นๆ อยู่ตลอดเวลาที่วิบากจิต หรือ กุศลจิตไม่เกิดขึ้น นี้คือความจริง แสดงให้เห็นเลยว่า ปุถุชนมักจะตกไปจากกุศล จริงๆ

ขณะใดที่กุศลจิตไม่เกิด ขณะนั้นกิเลสระดับขั้นต่างๆ เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ขณะที่จิตเป็นกุศลเท่านั้น ซึ่งคั่นกิเลสในชีวิตประจำวันชั่วครั้งชั่วขณะ กล่าวคือ ขณะที่เป็นไปในทาน เป็นไปในศีล เป็นไปในความสงบของจิต หรือ เป็นไปในการอบรมเจริญปัญญา ซึ่งเกิดน้อยมากในชีวิตประจำวัน

ดังนั้น ผู้ที่เห็นคุณประโยชน์ของความดี ก็ย่อมจะไม่ละเลยโอกาสของการกระทำความดี หรือ การเจริญกุศลเลย ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องใดๆ ก็ตาม แม้แต่ในเรื่องของวัตรบท ที่กล่าวถึงความดี ๗ ประการ นั้น เป็นสิ่งที่ดี ที่ควรน้อมประพฤติ ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่น แต่เพื่อข้ดเกลากิเลสของตนเองเท่านั้น ทั้งในเรื่องของความเป็นผู้มีความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ มีความอ่อนน้อม พูดจาอ่อนหวาน ไม่พูดวาจาส่อเสียด ไม่มีความตระหนี่ พูดคำจริง และ ไม่พึงโกรธ ล้วนเป็นสิ่งที่ดีทั้งหมด ควรประพฤติในชีวิตประจำวัน

ถ้ากุศลไม่เกิดแล้ว ก็ย่อมจะเป็นโอกาสที่อกุศลจะเกิดขึ้น ทำให้สังสารวัฏฏ์ยืดยาวต่อไปอีกอย่างไม่มีวันจบสิ้น ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ไม่เกี่ยวกับรอคิว หรือ ไม่รอคิว สำคัญที่เหตุปัจจัยพร้อมหรือยัง ถ้าเหตุปัจจัยพร้อมก็ได้เป็นพระอินทร์ แต่ไม่ได้เป็นง่ายๆ แค่ข้อไม่โกรธตลอดชีวิตก็ยาก ค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

อนุโมทนาด้วยครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณมากครับ และ ขออนุโมทนาในกุศลธรรม ทั้งปวง สาธุ

สาธุ ขออนุโมทนาฯ

อนุโมทนาค่ะ

วัตรบท ๗ ประการ มีข้อความว่า ตลอดชีวิต แสดงให้เห็นถึงคุณธรรมคุณความดีที่ยากอย่างยิ่งในการบำเพ็ญ

กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า

ท้าวสักกะท่านต้องสะสมการฟังพระธรรมมานาน จึงเห็นประโยชน์ของกุศล จนมั่นคงในการเจริญกุศลวัตรบท ๗ ประการ ตลอดชีวิตซึ่งเป็นสิ่งที่ยากมากๆ ปัญญาเท่านั้นที่เห็นคุณของกุศล ปัญญามาจากไหน ก็ต้องมาจากการฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงโทษของอกุศล และคุณของกุศล อกุศลมีโทษ ทำร้ายเบียดเบียน

ฟังท่านอาจารย์ทำให้เข้าใจว่า ถ้ากุศลไม่เกิด อกุศลก็เกิด ขณะใด ไม่เป็นไปในกุศล ก็ง่ายเหลือเกินที่จะคล้อยตามอกุศลที่สะสมมานาน

กราบเท้าบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

กราบขอบพระคุณทุกท่านด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาครับ