เมื่อบุคคลได้เห็นรูปแล้ว มัวใส่ใจถึงรูปนั้นว่าเป็นนิมิตที่น่ารัก สติก็ลุ่มหลง เมื่อเป็นเช่นนั้น ผู้นั้นย่อมมีจิตกำหนัดเพลิดเพลินอยู่ ทั้งยึดมั่นในรูปนั้นด้วย เวทนามิใช่น้อย ซึ่งมีรูปเป็นแดนเกิดย่อมเจริญมากขึ้นแก่ผู้นั้น อภิชฌาและวิหิงสา ย่อมเบียดเบียนจิตของผู้่นั้นให้เดือดร้อน ความทุกข์ย่อมเป็นไปแก่ผู้นั้น ผู้มัวคำนึงถึงรูปอยู่อย่างนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสผู้นั้นว่า เป็นผู้ห่างไกลพระนิพพาน

ข้อความจากมาลุงกยปุตตเถรคาถา

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนายิ่ง ครับ (ประสบกับตัวจึงเข้าใจ แต่ยอมรับว่ายังไม่ประจักษ์)

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ยังห่างไกลเหลือเกิน

ขออนุโมทนา เชิญคลิกอ่าน ... ผู้ไกลจากนิพพาน

อนุโมทนาค่ะ ดิฉันใส่ใจในรูปเสมอ ติดรูป ชอบดูละคอนที่ตัวเอกสวยงาม ถ้าจะยังไกลมากถึงมากที่สุด

เชิญคลิกอ่าน..

ดูมหรสพ

ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ อ่านแล้วได้ฉุกคิดถึงการสั่งสมศึกษาของตนค่ะ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ติดอยู่ในรูปและยังห่างไกลพระนิพพานมากๆ

พระอริยบุคคลก่อนที่ท่านจะบรรลุ มรรคค ผล นิพพาน ท่านก็มีกิเลสเหมือนเรา ยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส แต่ท่านก็อบรมปัญญาและบำเพ็ญบารมี ๑๐ มานานนับอสงไขย์แสนกัปป์กว่าจะบรรลุ เราก็สามารถอบรมปัญญาและสะสมบารมี ๑๐ ไปจนกว่าจะสิ้นอาสาวะกิเลสค่ะ

ห่างจริงๆ

จิรกาลภาวนา กว่าจะถึง...

ยินดีในกุศลจิตค่ะ