[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 820

ทุติยปัณณาสก์

สีติวรรคที่ ๔

๙. กัญจิสังขารสูตร

ว่าด้วยฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 820

๙. กัญจิสังขารสูตร

ว่าด้วยฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ

[๓๖๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการนี้ ๖ ประการเป็นไฉน? คือ บุคคลผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ย่อมเป็นผู้ไม่ควรเพื่อ ยึดถือสังขารไรๆ โดยความเป็นของเที่ยง ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อยึดถือสังขาร ไรๆ โดยความเป็นสุข ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อยึดถือสังขารไรๆ โดยความ เป็นอัตตา ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อกระทำอนันตริยกรรม ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อ เชื่อถือความบริสุทธิ์โดยมงคลตื่นข่าว ๑ เป็นผู้ไม่ควรเพื่อแสวงหาเขตบุญ ภายนอกศาสนานี้ ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฐานะที่ไม่ควรเป็นได้ ๖ ประการ นี้แล.

จบกัญจิสังขารสูตรที่ ๙

พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 821

อรรถกถากัญจิสังขารสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในกัญจิสังขารสูตรที่ ๙ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า โกตูหลมงฺคเลน ความว่า ด้วยทิฏฐิมงคล (ถือสิ่งที่ได้เห็นเป็นมงคล) สุตมงคล (ถือสิ่งที่ได้ฟังเป็นมงคล) มุตมงคล (ถือเอาสิ่งที่ได้ทราบเป็นมงคล).

จบอรรถกถา กัญจิสังขารสูตรที่ ๙