การศึกษาพระธรรมเป็นเรื่องละเอียดมาก เพราะเป็นการศึกษาสภาพ ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ที่พระผู้มีพระภาคทรงตรัสรู้และทรงพระมหากรุณาแสดงไว้ เพื่ออนุเคราะห์ให้พุทธบริษัทได้เข้าใจสภาพธรรมที่ปรากฏตามความเป็นจริง

ในอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา ปริจเฉทที่ ๗ มีข้อความว่า

ถามว่า เพราะเหตุไรแม้พระผู้มีพระภาคจึงทรงแสดงธรรมไว้เป็นอันมากอย่างนั้น

แก้ว่า เพราะทรงประสงค์การอนุเคราะห์สัตว์ ๓ เหล่า ฯ จริงอยู่สัตว์มี ๓ เหล่า ด้วยอำนาจ ความหลงงมงาย

ในนาม ๑

ในรูป ๑

ในนามและรูปทั้งสองนั้น ๑

ด้วยอำนาจแห่งอินทรีย์แก่กล้า ๑ ไม่แก่

กล้านัก ๑

อ่อน ๑

และด้วยอำนาจแห่งความชอบ

คำย่อ ๑

คำปานกลาง ๑

คำพิสดาร (ละเอียด) ๑

บรรดาสัตว์ ๓ จำพวกเหล่านั้นสัตว์ผู้งมงายในนาม จะรู้เข้าใจขันธ์ได้ เพราะ แจกนามไว้ ๔ อย่างในขันธ์นั้นๆ สัตว์ผู้งมงายในรูป จะรู้เข้าใจอายตนะได้เพราะแจกรูปไว้ ๑๐ อย่าง กับอีกครึ่งอายตนะ ฯ (เพราะธัมมายตนะมีทั้งนามธรรมและรูปธรรม)

สัตว์ผู้งมงายในนามและรูปทั้งสอง จะรู้เข้าใจธาตุได้ เพราะแจกนามและรูปแม้ทั้งสองไว้ในจำพวกธาตุนั้นโดยพิสดาร ฯ

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป

สาธุ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ