หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๘๙]

ช่วยให้เขาดีได้ไหม

เขาไม่รู้เป็นไปตามกำลังของเขา แต่ถ้าเราโกรธเมื่อไหร่เราไม่ดีแล้ว ขณะนั้นรู้จักตัวเองแล้วสะสมความไม่ดีต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นผู้มีปัญญาความเข้าใจถูก ก็สามารถที่จะมีความอดทนที่จะไม่พูดสิ่งที่ไม่ถูกต้องสิ่งที่ไม่ดีคำที่ไม่น่าฟังคำที่ทำร้ายคนอื่น ทางกายก็ไม่เบียดเบียนคนอื่น มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เพิ่มขึ้น มีทุกสิ่งทุกอย่างเพิ่มขึ้น เพราะรู้ว่าขณะนั้นก็เป็นธรรมที่เกิดตามเหตุตามปัจจัย

ถ้าสะสมความไม่ดีไว้จะให้เกิดเป็นความดี แหม...ดีเหลือเกิน ก็เป็นไปไม่ได้ ถ้าสะสมความดีไว้จะให้เป็นคนชั่วก็ไม่ได้ ตามกำลัง (ของความดี) เพราะฉะนั้นไม่มีใครทำอะไรได้เลย แต่เป็นสภาพธรรมที่แสดงความจริงของการสะสมของการเป็นธรรมนั้นๆ

เพราะฉะนั้นประโยชน์สูงสุด คือ ฟังเพื่อรู้จักตัวเอง ถ้าเราจะพูดง่ายๆ ธรรมดาๆ เพราะไม่เคยรู้จักมาก่อน คนอื่นไม่ดีทั้งนั้นเลยนั่นก็ผิด นี่ก็ผิด นั่นก็ทำไม่ถูกเลย แล้วขณะนั้นจิตอะไรเป็นประโยชน์ไหม กับการที่เมื่อไม่ดีเราก็ช่วยให้เขาดีได้ไหม ไม่ต้องไปคำนึงถึงความไม่ดีของเขา เพราะขณะนั้นเป็นความไม่ดีของเราที่ไปเพ่งโทษติเตียนคนอื่น แทนที่จะมีความเข้าใจ มีความเห็นใจว่าขณะนั้นก็เป็นธรรมที่สะสมมาด้วยความไม่รู้ ถ้าเป็นอย่างนี้เราจะดีขึ้นไหม สภาพธรรมที่ดีก็เพิ่มขึ้นๆ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ