๑๐. อปจายิกสูตร ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
โดย บ้านธัมมะ 15 ต.ค. 2564
หัวข้อหมายเลข 38217
[เล่มที่ 31] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 493
๑๐. อปจายิกสูตร
ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 31]
ความคิดเห็น 1
โดย บ้านธัมมะ วันที่ 25 มี.ค. 2565
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๒ - หน้า 493
๑๐. อปจายิกสูตร
ว่าด้วยสัตว์ผู้นอบน้อมต่อผู้เจริญมีน้อย
[๑๗๖๕] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน สัตว์ผู้นอบน้อมต่อบุคคลผู้เจริญในสกุล มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ผู้ไม่นอบน้อมต่อบุคคลผู้เจริญในสกุล มีมากกว่า ฯลฯ
จบอปจายิกสูตรที่ ๑๐
จบอามกธัญญเปยยาล ปฐมวรรคที่ ๗
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. อัญญตรสูตร
๒. ปัจจันตสูตร
๓. ปัญญาสูตร
๔. สุราเมรัยสูตร
๕. อุทกสูตร
๖. มัตเตยยสูตร
๗. เปตเตยยสูตร
๘. สามัญญสูตร
๙. พราหมัญญสูตร
๑๐. อปจายิกสูตร.