ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่มที่ ๒ ภาคที่ ๑ หน้า ๑๖๘-๑๗๐
ดูกรอานนท์ ก็ด้วยประการดังนี้แล คำนี้แล คือ
เพราะอาศัย เวทนา จึงเกิด ตัณหา
เพราะอาศัย ตัณหา จึงเกิด การแสวงหา
เพราะอาศัย การแสวงหา จึงเกิด ลาภ
เพราะอาศัย ลาภ จึงเกิด การตกลงใจ
เพราะอาศัย การตกลงใจ จึงเกิด การรักใคร่พึงใจ.
เพราะอาศัย การรักใคร่พึงใจ จึงเกิด การพะวง
เพราะอาศัย การพะวง จึงเกิด ความยึดถือ
เพราะอาศัย ความยึดถือ จึงเกิด ความตระหนี่
เพราะอาศัย ความตระหนี่ จึงเกิด การป้องกัน
เพราะอาศัย การป้องกัน จึงเกิดเรื่องในการป้องกันขึ้น
อกุศลกรรม อันชัวช้า ลามก มิใช่น้อยคือ การถือไม้ ถือมีด การทะเลาะ การแก่งแย่ง การวิวาท การกล่าว ว่า "มึง มึง" การพูดส่อเสียด และการพูดเพ้อเจ้อย่อมเกิดขึ้น คำนี้เรากล่าวไว้ด้วยประการฉะนี้
ดูกรอานนท์ ก็ถ้าการป้องกันมิได้มีแก่ใครๆ ในภพไหนๆ ทั่วไปในทุกแห่งหน เมื่อไม่มีการป้องกันโดยประการทั้งปวง เพราะหมดการป้องกัน อกุศลกรรมอันชั่วช้าลามกมิใช่น้อยคือ การถือไม้ ถือมีด การพูดส่อเสียดและการพูดเท็จจะพึงเกิดขึ้นได้บ้างไหม
ไม่ได้เลย พระเจ้าข้า
เพราะเหตุนั้นแหละ อานนท์ เหตุ นิทาน สมุทัย ปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นแห่งอกุศลธรรมอันชั่วช้าลามกเหล่านี้ คือการถือไม้ ถือมีด การกล่าวคำส่อเสียด และ การพูดเท็จ ก็คือการป้องกัน นั่นเอง เพราะอาศัย ความตระหนี่ จึงเกิด การป้องกัน
เจดีย์พุทธคยาพระศรีมหาโพธิ์....พุทธคยา
พระพุทธพจน์
ดูกรอานนท์ สถานที่ที่ชนผู้มีความเชื่อและเลื่อมใสควรจะรู้ ควรจะเห็นและชวนให้สังเวช สลดใจ คือสถานที่ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ สังเวชนียสถาน ทั้ง ๔ คือ สถานที่ตถาคตประสูติ ๑ สถานที่ตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ๑ สถานที่ตถาคตยังธรรมจักรให้เป็นไป ๑ สถานที่ตถาคตปรินิพพาน ๑
ขออนุโมทนาขออุทิศกุศล แด่ คุณพ่อ คุณแม่และสรรพสัตว์
ขอนบน้อมแด่พระรัตนตรัย
สาธุ
เฉพาะกัปป์นี้มีพระพุทธเจ้า 5 องค์ ทุกๆ พระองค์ต้องตรัสรู้ที่
พระศรีมหาโพธิ์....พุทธคยา
ลึกลงไปแล้วอกุศลกรรมทั้งหลายที่เกิดมาจากความรักตัวเองแบบผิดๆ ที่เนื่องมาจากอวิชชา คือ ความไม่รู้จึงกระทำอกุศลกรรมเพราะประมาทในธรรมะที่ปรากฏทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
...ขออนุโมทนาครับ...
ขออนุโมทนาค่ะ
สถานที่ ที่ชน ผู้มีความเชื่อ และเลื่อมใสควรจะรู้ ควรจะเห็นและชวนให้สังเวช สลดใจ
สังเวชนียสถาน ทั้ง ๔ คือ
สถานที่ ตถาคต ประสูติ ๑
สถานที่ ตถาคต ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ๑
สถานที่ ตถาคต ยังธรรมจักรให้เป็นไป ๑
สถานที่ ตถาคต ปรินิพพาน ๑
ขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
โลกสันนิวาสอันกองตัณหาสวมไว้ ถูกข่ายคือตัณหาครอบคลุมไว้ลอยไปตามกระแสตัณหา ประกอบด้วยตัณหาสังโยชน์ ซ่านไปตามตัณหาอนุสัย เดือดร้อนด้วยความเดือดร้อนเพราะตัณหา
โลกข้องแล้วในภพมีความแปรปรวนเป็นอื่น
ถูกภพครอบงำแล้ว ย่อมเพลิดเพลินภพนั่นเอง
สัตว์โลกย่อมเพลิดเพลินสิ่งใด สิ่งนั้นเป็นภัย
โลกกลัวสิ่งใด สิ่งนั้นเป็นทุกข์
ก็บุคคลอยู่ประพฤติพรหมจรรย์นี้เพื่อจะละภพแล
พระศาสดาทรงตรัส สัจจธรรม สาวก คือผู้ฟัง มีศรัทธาแล้ว ย่อมฟัง พิจารณา ศึกษา ประพฤติปฏิบัติ ตามกำลังของตนๆ แต่ที่สำคัญ คือ ต้องเป็นผู้ตรง
ผู้ที่จะดับตัณหาได้จริงๆ คือพระอรหันต์เท่านั้นแม้รู้หนทางก็มิใช่ง่ายๆ เป็นจิรกาลภาวนาตามธรรมดาของปุถุชนที่สะสมอกุศลที่สะสมมานานแสนนานแม้การละ ก็เป็นลำดับ สิ่งที่ต้องละก่อน คือสักกายทิฏฐิ ไม่ใช่ตัณหา
ขออนุโมทนาครับ