โลกคือสิ่งที่เกิดดับ

สิ่งนั้นคืออวิชาที่เป็นเหตุให้เกิดและวิชชา (ปัญญาความเข้าใจถูก) ที่ส่งผลให้ดับ

พิจารณาจากแง่อริยสัจ สิ่งที่เกิดคือ ทุกข์ สมุทัย สิ่งที่ดับคือ นิโรธ มรรค

แง่ปรมัตรธรรม คือ รูป จิต เจตสิก คือสิ่งที่เกิด นิพพานคือสิ่งที่ดับ

แง่ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขังคือสิ่งที่เกิด อนัตตา คือสิ่งที่ดับ

ขอคำชี้แนะด้วยครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความเป็นจริงแล้ว โลก เป็นสภาพธรรมที่เกิดดับ เป็นจริงอย่างไร ก็เป็นจริงอย่างนั้น สภาพธรรมที่เกิดแล้ว ที่จะไม่ดับไป นั้น ไม่มี เกิดเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน เมื่อกล่าวโดยประมวลแล้ว ไม่พ้นไปจากสภาพธรรมที่เป็นนามธรรม กับ รูปธรรม ซึ่งเป็นสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย สภาพธรรมที่เป็นเหตุให้มีการเกิดขึ้นวนเวียนไปในสังสารวัฏฏ์ เป็นเหตุให้มีจิต เจตสิก รูป เกิดขึ้น ท่องเที่ยววนเวียนไปในสังสารวัฏฏ์ คือ อวิชชา ความไม่รู้ความจริงของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ซึ่งยังจะต้องเป็นอย่างนี้ต่อไป จนกว่าจะสามารถดับอวิชชา ได้ จึงจะไม่มีการท่องเที่ยววนเวียนไปในสังสารวัฏฏ์อีก หนทางแห่งการอบรมเจริญปัญญาเท่านั้น ที่จะเป็นไปเพื่อดับทุกข์ในสังสารวัฏฏ์ได้ ซึ่งจะต้องอาศัยกาลเวลาที่ยาวนานในการอบรมเจริญปัญญา ไม่ขาดการฟังพระธรรม เป็นปกติในชิวิตประจำวัน ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

เราเรียนรู้ชื่อ แต่ตัวจริงของธรรมกว่าจะเข้าถึงโลกคือสภาพธรรมที่แตกดับไม่เที่ยงยากแสนยากค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

สาธุ