สวัสดีคะ หนูเป็นสมาชิกใหม่คะ หนูมีเรื่องกลุ้มใจมากเลยคะ เมื่อตะกี๊หนูเพิ่งขับรถชนสุนัขมาคะ ตัวเล็กด้วยคิดว่าเป็นพันธุ์มิเนเจอร์คะ เห็นเค้าวิ่งข้ามถนนมาแต่เบรกไม่ทันคะ ได้ยินเสียงกุกๆ ๆ แล้วเค้าร้องเสียงดังใหญ่เลย เลยจอดรถ ปรกฏว่าเค้าก็วิ่งหนีไป เจ้าของเค้าวิ่งไปอุ้มกลับมาเห็นที่หัวไม่เป็นไร น่าจะโดนช่วงล่างก็เลยถามเจ้าของว่าจะเอาไปหาหมอไหม เค้าบอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้อง ก็เลยขับรถกลับ แต่ตอนนี้เค้าต้องเจ็บมากแน่ๆ เลยคะ หรือบางทีอาจจะตายก็ได้ ไม่รู้เจ้าของเค้าจะพาไปหาหมอรึป่าวคะ ทำยังไงดีคะ เครียดจังเลย ไม่อยากให้เค้าเจ็บหรือว่าตายเลยคะ

ควรทราบว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ทั้งเราและเขาได้รับสุขวิบาก หรือทุกขวิบาก ก็เพราะกรรมที่เคยกระทำไว้ในกาลก่อน ดังนั้น แม้ว่าเราจะไม่ต้องการให้สัตว์อื่นทุกข์ แต่เมื่อมีปัจจัย สัตว์นั้นย่อมได้รับทุกข์ ไม่ควรกังวลกับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ควรกระทำขณะปัจจุบันให้ดีที่สุด และเรื่องที่ท่านเล่ามา ท่านมิได้มีเจตนาจะให้เป็นอย่างนั้น ไม่เป็นบาปอกุศลกรรมบถแต่อย่างใด

เคยขับรถชนสุนัขเหมือนกัน เพราะวิ่งตัดหน้าเรา ไม่สามารถเบรคได้เลย ถ้าเราเบรค รถก็คงคว่ำแน่ๆ เพราะกระทันหัน จึงชนได้ยินมันดังคุกคักอยู่ใต้ท้องรถเหมือนกันใจคอไม่ดีเหมือนกัน สงสารมันคงเจ็บหรืออาจจะขาหัก ก็ไม่สบายใจไปหลายวันเหมือนกัน นึกว่านี่ดีนะถ้าไปชนคนจะทำอย่างไร คงจะเดือดร้อนแน่เลยได้แต่เตือนตัวเองว่าอย่าขับรถประมาท ส่วนใหญ่จะขับรถไม่เกิน ๘๐ กม/ชม. เพราะจะกลัวเรื่องอุบัติเหตุมาก ตั้งแต่ขับรถมา ก็มีครั้งนั้นครั้งเดียวที่ขับรถชนสุนัข ได้แต่ขออโหสิกรรม เพราะไม่ได้เจตนา ก็เลยสบายใจขึ้น

ขอบูชาคุณพระรัตนตรัย ขออนุโมทนากับความคิดเห็นที่ 1 ค่ะ

สวัสดีค่ะ khun kk_ssk ดิฉันพอจะเข้าใจความรู้สึกของคุณค่ะ ถ้าเราไม่สามารถทดแทนหรือช่วยเหลือสัตว์ที่เราบังเอิญทำให้เขาเจ็บได้ สำหรับดิฉันแล้ว ดิฉันจะหาโอกาสช่วยเหลือหรือสงเคราะห์สัตว์อื่นเป็นการทดแทน เพราะจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นนะค่ะ

คุณไม่มีเจตนาจะขับรถชนสุนัข สัตว์โลกเป็นไปตามกรรมค่ะ ทำให้เราไม่ประมาท

และมั่นคงในเรื่องของกรรมมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ก็มีกรรมเป็นของๆ ตนค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ทุกชีวิตมีกรรมเป็นของๆ ตนจริงๆ ครับ เรามักจะเห็นซากสัตว์ที่โดนรถชนตายบนท้องถนนบ่อยๆ มีทั้งที่เพิ่งตายไม่นานบ้าง หรือตายนานแล้วบ้าง กลายเป็นซากแบนๆ ติดท้องถนนบ้าง ส่งกลิ่นเหม็นบ้าง ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งจะเป็นเราที่ขับรถไปชนเสียเอง เพียงชั่วพริบตาจริงๆ สติจะเกิดระลึกได้หรือไม่ว่าเป็นเพราะกรรมของสัตว์นั้น เราเป็นผู้ที่รู้ตัวเองดีที่สุดว่า เราเจตนา คือ จงใจฆ่าให้ตาย หรือไม่ ถ้าเราไม่เจตนา แต่สติไม่เกิด ก็จะเป็นเราที่เสียใจ เศร้าหมอง หดหู่ กับสิ่งที่ได้เห็น และเสียงที่ได้ยินนั้น บางท่านอาจจะเกิดความขุ่นเคืองใจในการกระทำของเจ้าของสัตว์เลี้ยง ที่ไม่ดูแลให้ดีก็ได้ ถ้าเจ้าของเค้าไม่ยินดีให้เราพาไปรักษาให้ ก็สุดวิสัยที่เราจะกระทำการใดๆ จริงๆ สิ่งที่ควรรักษาคือ จิตขณะนี้มากกว่า ว่ายังกลุ้มรุม ขุ่นมัวไม่ผ่องใสด้วยอกุศลธรรมอยู่หรือไม่ ขอแนะนำให้ฟังธรรมแล้วพิจารณาให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องเกิดปัญญาแล้วจึงน้อมมาปฏิบัติในชีวิตประจำวันครับ

ขออนุโมทนา

ทุกๆ ชีวิต มีกรรมเป็นของตน ต้องเป็นทายาทรับผลของกรรมที่ได้ทำไว้เองแล้ว

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย ทุกอย่างเป็นธรรม คงจะห้ามไม่ได้ที่จะไม่ให้เกิดอกุศล เพราะ มีเหตุปัจจัยให้อกุศลเกิดคือ ความเดือดร้อนใจ (โทสะ) เกิดก็เกิด ต้องไม่ลืมว่า ธรรมเป็นอนัตตา แม้สุนัขจะโดนรถชนก็เป็นอนัตตา และที่สำคัญอกุศลที่เกิดขึ้นก็เป็นอนัตตา บังคับไม่ได้เหมือนกัน ดังนั้น หนทางการดับกิเลสที่ถูกต้องนั้น จึงเข้ามาสู่ความเข้าใจในเรื่องของสภาพธัมมะที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ว่า เป็นธรรม แม้จะยังไม่ประจักษ์ว่า ขณะที่ความเดือดร้อนใจเกิดขึ้นเป็นธรรม แต่ค่อยๆ เข้าใจขึ้นว่า สภาพธัมมะที่เกิดขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่มีจริง เป็นธรรม แต่เราไปยึดถือว่าเป็นเราที่เดือดร้อน ดังนั้น จึงอยากจะแนะนำสหายธรรมว่า หนทางการดับกิเลสนั้น ไม่ใช่จะบังคับไม่ให้ความเดือดร้อนใจไม่เกิด เป็นไปไม่ได้ แต่ค่อยๆ เข้าใจว่าเป็นธรรม แม้ในขั้นการฟัง ก็จะทำให้เข้าใจความจริงของธรรมที่เกิดขึ้นและสามารถดับกิเลสได้ ไม่ต้องเดือดร้อนใจต่อไป ด้วยการเข้าใจว่าทุกอย่างเป็นธรรมครับ หนทางดับกิเลส ไม่ใช่บังคับด้วยความเป็นตัวตนที่ไม่ให้ความเดือดร้อนใจเกิด แต่เข้าใจความจริงของสภาพธัมมะที่เป็นความเดือดร้อนใจ ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เราที่เดือดร้อนใจ ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ทุกข์เพราะความคิด สุขก็เพราะความคิด

สัตว์ บุคคล ตัวตนไม่มี มีแต่ธรรมล้วนๆ เป็นไป

เป็นเรื่องของเหตุปัจจัย เรื่องกรรม กิเลส สั่งสมวิบาก

ยินดีในกุศลจิตค่ะ