การที่คนเราหวนคิด คำนึงถึงแต่อดีตที่ผ่านมา โดยมีจิตผูกพันธ์ว่าอดีตชาติตัวเองเคยเป็นพญานาคมาก่อน

ดิฉันฟังน้องพูดก็ได้แต่แนะนำว่า อย่าไปหวนคิดถึงอดีตที่ผ่านมา ให้อยู่กับปัจจุบันเพียรทำดีไว้ อดีตเราไม่สามารถแก้ไขได้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่นั้น ก็แล้วแต่บุญกรรมที่ทำมา เมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์ก็ถือว่าโชดดีแล้ว

มีวิธีใดบ้างที่จะช่วยน้องไม่ให้ไปยึดติดกับอดีตที่ผ่านมา สำหรับผู้ที่ไม่ได้ศึกษาธรรมะ

ถ้าเขาไม่ได้ศึกษาธรรมะคงจะเป็นเรื่องยากที่จะแนะนำ ทางที่ดีแนะนำให้เขาศึกษาพระธรรมของพระพุทธองค์ให้เข้าใจก่อนจะดีกว่าเพราะพระธรรมที่ทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษานั้นเป็นคำสอนที่มีประโยชน์มากคือเป็นประโยชน์แก่ชนทุกระดับชั้น ทั้งประโยชน์โลกนี้ ประโยชน์โลกหน้า และประโยชน์อย่างยิ่ง พระธรรมเป็นเครื่องนำทางที่ประเสริฐที่สุด ไม่มีสิ่งใดที่จะมีค่ายิ่งไปกว่าพระธรรม พระธรรมเป็นรัตนะยิ่งกว่ารัตนะใดๆ ในโลกนี้ ดังนั้นโปรดศึกษาพระธรรมเถิด

ทุกคนสั่งสมความคิด การกระทำ คำพูดมาต่างกัน และก็ยากที่จะเปลี่ยนความคิดของคนอื่นได้ เราได้แต่แนะนำสิ่งที่ดีที่เป็นประโยชน์ให้กับเขา คือชักชวนให้เขาฟังธรรมะหรือไม่ก็ให้เขาได้ยินได้ฟังทางอ้อม โดยที่เราเปิดธรรมะให้เขาได้ฟังด้วย หรือเราก็บอกเขาไปว่าเราเคยเกิดตายนับชาติไม่ถ้วน เคยเกิดในนรก เป็นเปรต เคยเกิดในสวรรค์เป็นเทพบุตรหรือนางฟ้ามาแล้วทั้งนั้น ถ้าเราไม่อบรมปัญญาสังสารวัฏฏ์ก็จะวนเวียนอย่างนี้อีกต่อไปไม่จบค่ะ

แนะนำเท่าที่แนะนำได้ ทุกคนสะสมมาต่างกัน ถ้าเหลือวิสัยก็ควรเข้าใจว่าเป็นอนัตตาครับขออนุโมทนาครับ

ความผูกพันธ์ เป็นสิ่งที่ทำให้เราสุข หรือทุกข์ได้ตลอดเวลา ถ้าคนเราไม่รู้จักพิจารณา เป็นเรื่องที่ยากจริงๆ ที่จะตัดได้ คงต้องศึกษาธรรมะมากๆ จึงจะสามารถช่วยได้

ความสุข ทุกข์ เป็นของคู่โลก จะพ้นได้ก็ต้องพ้นโลกศึกษาอย่างเดียวไม่พอ ต้องเข้าใจด้วยน้อมนำมาประพฤติด้วย พระธรรมจึงจะช่วยได้ธรรมะจะรักษาเรา ก็ต่อเมื่อเรารักษาธรรมะ.

เมื่อประมาณต้นอาทิตย์นี้ ที่มีข่าวดังไปทั่วโลกว่า พ่อข่มขืนลูกมา ๒๗ ปีเป็นชาวต่างชาติ ฟังข่าวแล้ว จิตสลดหดหู่ สะเทือนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเลย

ไม่รู้ว่าจะวิเคราะห์อย่างไรดี ถ้าให้วิเคราะห์ทางหลักศาสนาก็คงเป็นวิบากกรรมกันมาจากอดีตชาติ แต่ถ้าวิเคราะห์ทางโลกคิดว่าพ่อลูกคู่นี้ คงไม่มีความผูกพันธ์ใกล้ชิดกันเหมือนครอบครัวไทย หรืออีกกรณีคือ พ่อมีความผิดปกติทางจิต ที่ต้องมีเพศสัมพันธ์กับเด็ก คือเป็นโรคจิต เพราะบางคนก็สมสู่กับสัตว์ หรือศพ ซึ่งเท่าที่เรียนมาก็มีหลายประเภท

สรุปว่า เรื่องทั้งหลายทั้งปวงก็ต้องพิจารณาเป็นสภาพธรรมะ ที่เกิดขึ้น ไม่มีใครช่วยใครได้ เมื่อถึงเวลากรรมให้ผล ก็ต้องรับกรรมนั้นไป

ตอนดูข่าวนี้ก็สังเวชใจเหมือนกัน

กรรมนั้นช่างวิจิตรพิสดาร การให้ผลของกรรมก็คงพิสดารไปตามเหตุนั้นด้วย ต่อมารู้สึกกลัวผลของกรรมมากกว่าค่ะ พยายามทำขณะนี้ให้ดีที่สุด เพื่อจะได้ไม่ต้องลำบากในอนาคต แม้จะไม่รู้ว่ากาลข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็ตามที

ควรแนะนำให้ฟังพระธรรมคำสอนให้เกิดความเข้าใจถูกเห็นถูกดีกว่า