สำหรับชีวิตของปุถุชนกับพระโสดาบันบุคคล มีอะไรบ้างที่ต่างกัน เพียงด้วยการเห็น เพียงด้วยชีวิตความเป็นอยู่ ไม่สามารถที่จะรู้ได้เลย นอกจากจะได้ประพฤติปฏิบัติหนทางที่ทำให้ผู้นั้นเป็นพระโสดาบันบุคคล จึงจะรู้ได้ว่า ผู้นั้นได้ปฏิบัติเช่นนี้จึงสามารถที่จะละความไม่รู้ลักษณะของนามและรูป หรือความสงสัยในลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมได้ ไม่มีวิจิกิจฉา ไม่มีความเห็นผิด ไม่ว่าจะกำลังเห็น กำลังหัวเราะ กำลังร้องไห้อยู่ในสถานที่ใด ผู้ที่เป็นพระโสดาบันแล้ว ท่านไม่มีความสงสัยในลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมเลย

เพราะฉะนั้น สภาพธรรมทั้งหลายที่ปรากฏในชีวิตทุกๆ วัน ไม่ว่าจะเป็นสีที่กำลังปรากฏทางตา หรือสภาพที่กำลังเห็นในขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นเสียงที่ปรากฏทางหู หรือว่าการได้ยิน หรือว่าการรู้เรื่อง ความชอบใจ ความไม่ชอบใจต่างๆ ทั้งหมดเป็นธรรมที่ผู้เจริญสติสามารถประจักษ์ความจริงได้ว่า เป็นธรรมที่ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยแล้วก็ดับไป

ที่มา และ อ่านเพิ่มเติม ...

แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 140