อันเนื่องมาจากการเดินทางไปเยี่ยมไข้ผู้ป่วยหนักชาวเวียดนามของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เมื่อตอนบ่ายของวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ที่ผ่านมา ตามที่ได้ลงรายละเอียดไว้ในกระทู้

ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เยี่ยมไข้ผู้ป่วยหนักชาวเวียดนาม ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๘

ภายหลังการกลับไปของท่านอาจารย์ราวสี่ชั่วโมงกว่าๆ ท่านผู้นี้ก็ได้จากไปอย่างสงบ อย่างไรก็ดี เมื่อคืนที่ผ่านมา กลุ่มสมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม ได้เดินทางไปร่วมงานศพ หนึ่งในนั้นคือคุณ Tran Thai สมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม ที่ดูแลคณะของท่านอาจารย์ ได้กรุณาส่งข้อความมายังข้าพเจ้า เพื่อเล่าเรื่องประทับใจของท่านผู้วายชนม์ที่มีต่อท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ซึ่งท่านได้กล่าวแก่ครอบครัวก่อนที่จะเสียชีวิต ข้าพเจ้าคิดว่า ควรที่จะได้นำมาลงไว้ต่างหากอีกกระทู้หนึ่ง เพื่อง่ายต่อการที่ทุกท่านจะได้รับทราบ ถึงสาระและความซาบซึ้งในวาระสุดท้ายของบุคคลท่านนั้น ซึ่งเพราะบุญแต่ปางก่อนโดยแท้ ที่ได้มีโอกาสอันเลิศที่สุดในชีวิต ที่ได้ฟังคำจริง วาจาสัจจะของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ก่อนที่จะสิ้นสุดความเป็นบุคคลนี้ ในชาตินี้ ทั้งนี้ คุณ Tran Thai ยังได้กรุณาบันทึกวีดีโอสั้นๆ เป็นขณะของพระภิกษุท่านหนึ่ง ที่เป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม ซึ่งเดินทางติดตามฟังการสนทนาธรรมของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ไปในทุกๆ ที่ และทุกครั้ง ที่เวียดนาม เป็นผู้กล่าวธรรม ที่ได้รู้ ได้ฟัง ได้เข้าใจ จากท่านอาจารย์ ให้ทุกๆ ท่านในพิธีศพได้ฟัง ซึ่งข้าพเจ้าได้นำลงยูทูปและนำเสนอลิงค์ให้ชมด้วย ในตอนท้าย ครับ และ ขอขอบพระคุณและอนุโมทนา พี่แดง (พลอากาศตรีหญิง กาญจนา เชื้อทอง) ที่ได้กรุณาแปลข้อความโดยทันทีที่ทราบ เพื่อนำมาลงในกระทู้นี้ครับ

ขอเพิ่มเติมข้อความที่เพิ่งได้รับจากคุณ Tran Thai สมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม ที่ส่งมาทางข้อความเช้านี้ ซึ่งเมื่อได้อ่านแล้ว รู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่ง ดังนี้ครับ

Last night, we came to Trinh's family for the dead ceremony. She told us about her son (Tuan) . It was really touched. Before Achan came, he was really looking forward to see Achan as the last thing before he die. He asked his wife and Trinh several time if Achan came because He felt really painful. When Achan came and climbed to his bed. He was very emotional. He said to his family, He tried to open his eye to see Achan but he then too tired to keep looking achan. He understood achan's dhamma talk, he was gratefull with this. After the visit, he replied Achan's word about the true. He then decided that it was time for him after achan's visit as he refused to come to the hospital for treatment and last his life for 1-2 days more. He took off the oxy's system from his nose. He told to his family, it is time for him to go. He suffed the pain for such a long time, achan's visit and dhamma talk was so great, so meaningfull to him. It help him to let go everything, to accept the reality and to be released from the pain. He died in peace. His family really felt it and really gratefull to achan.

เมื่อคืนนี้ พวกเรา (สหายธรรมเวียดนามที่ร่วมสนทนาธรรมที่ดาลัด) ไปร่วมพิธีศพของคุณตวน ซึ่งประทับใจมาก ก่อนท่านอาจารย์ไปเยี่ยมหลังรับประทานอาหารกลางวัน เขาตั้งตารอคอยสิ่งสุดท้ายในชีวิต คือ รอท่านอาจารย์มาเยี่ยม เขาถามภรรยาและแม่บุญธรรม ที่เชิญท่านอาจารย์มาหลายครั้งว่า มาหรือยัง? เขาทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดมาก เมื่อ ท่านอาจารย์มาถึงและคลานขึ้นไปพูดกับเขาบนเตียง เขาประทับใจมาก เขาเล่าให้ครอบครัวฟังในภายหลังว่า เขาพยายามลืมตามองท่านอาจารย์ แต่ก็ไม่สามารถลืมตาได้นาน เพราะหมดแรง เขาเข้าใจธรรมะที่ท่านอาจารย์พูด และรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง หลังการเยี่ยมของท่าน เขาสนองตอบคำพูดเรื่องความจริงว่า ถึงเวลาที่จะต้องจากไป โดยปฏิเสธการรักษาในโรงพยาบาล แม้จะต้องเสียชีวิตภายใน 1 - 2 วันก็ตาม เขาดึงสายออกซิเจนออกด้วยตัวเอง และบอกครอบครัวว่า ถึงเวลาต้องไปแล้ว เขาทุกข์ทรมานด้วยความเจ็บปวดมานาน การมาเยี่ยมและธรรมที่ท่านนำมาสนทนากับเขานั้นประเสริฐสุด มีความหมายกับเขามาก ทำให้เขาปล่อยวางทุกอย่าง ยอมรับความจริง และบรรเทาความเจ็บปวด ครอบครัวของเขารู้ได้ว่า เขาจากไปอย่างสงบ และสำนึกในบุญคุณของท่านอาจารย์อย่างมาก

(พลอากาศตรีหญิง กาญจนา เชื้อทอง ผู้แปล)

(พระภิกษุที่แสดงธรรมในพิธีศพ อยู่ร่วมการสนทนาที่ดาลัดตลอดทุกวัน)

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 322

พระปัจฉิมวาจา

[๑๔๓] ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนพวกเธอว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด.

นี้เป็นพระปัจฉิมวาจาของพระตถาคต.

" ขโณ โว มา อุปจฺจคา"

ขณะอย่าได้ล่วงท่านทั้งหลายไปเสีย

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง และ ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ

ขอเชิญคลิกชม ...

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เดินทางไปร่วมในพิธีศพสมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม

ท่านสามารถคลิกอ่านกระทู้ทั้งหมดในครั้งนี้ ตามลิงก์แต่ละหัวข้อด้านล่าง :

- ณ กาลครั้งหนึ่ง (สด) จากประเทศเวียดนาม ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๑]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง (สด) จากประเทศเวียดนาม ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๒]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง (สด) จากประเทศเวียดนาม ๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๓]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง (สด) จากประเทศเวียดนาม ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๔]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๕ ดาลัด]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๖ ดาลัด]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๗ ดาลัด]

- ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เยี่ยมไข้ผู้ป่วยหนักชาวเวียดนาม ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๘

- อันเนื่องมาจากการเดินทางไปเยี่ยมไข้ผู้ป่วยหนักชาวเวียดนาม ของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

- ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เดินทางไปร่วมในพิธีศพสมาชิกชมรมบ้านธัมมะเวียดนาม

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๘ ดาลัด-ญาจาง]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๙ ญาจาง]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๑๐ ญาจาง]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๑๑ ญาจาง]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๑๒ ญาจาง]

- ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ ประเทศเวียดนาม ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ [วันที่ ๑๓ ญาจาง พักผ่อนและสนทนาธรรมก่อนกลับ]

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

กราบอนุโมทนาในเมตตาจิตของท่านอาจารย์

และคุณวันชัย..คุณกาญจนาที่ได้ถ่ายทอดมาให้พวกเราได้อนุโมทนาค่ะ...

กราบอนุโมทนาขอบพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาขอบคุณคุณวันชัย ภู่งาม พลอากาศหญิงกาญจนา เชื้อทองและผู้ซึ่งเกี่ยวข้องทุกท่าน

ขออุทิศส่วนกุศลที่ได้ทำแล้วให้แต่คุณตวน ผู้ล่วงลับ เทพยดา และอมนุษย์ทั้งหลาย

ขอจงมีจิตโสมนัสยินดีอนุโมทนาในส่วนกุศลด้วยเทอญ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ขอกราบอนุโมทนาในกุศลจิตของคุณวันชัย ภู่งาม และคุณแม่แดง ที่กรุณาเขียนกระทู้และแปลข้อความ เพื่อให้สหายธรรมที่ได้อ่านกระทู้นี้ ได้ระลึกถึงคำที่ท่านอาจารย์พร่ำสอนว่า ไม่มีใครรู้ว่าความตายจะมาเมื่อไหร่ ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วความตายก็มีอยู่ทุกขณะ แต่เพราะความไม่รู้ จึงทำให้แม้ตายแล้วก็ยังคงหนีไม่พ้นการเกิดไปได้เลย ถ้าหากไม่ได้ฟังพระธรรมเพื่อละคลายความไม่รู้ ก็ยังคงต้องเกิดและตายอย่างนี้ต่อไป

อนุโมทนาในกุศลจิตทุกๆ ท่านค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อนุโมทนาในกุศลวิริยะของพี่วันชัย ภู่งาม เป็นอย่างยิ่ง ครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนายิ่งครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบท่าน อาจารย์ ในเมตตาจิตที่มีให้แก่ผู้เข้าใกล้ทุกคน (น้ำตาจิไหล) และขอขอบคุณ. พี่ๆ สหายธรรมทุกท่าน ที่เอื้อเฝื้อภาพ และ เหตุการณ์ต่างๆ มาถ่ายทอดให้พวกเราได้ชม ขออนุโมทนา ในกุศลทุกประการค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาคุณวันชัย ภู่งาม ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาคุณวันชัย ภู่งาม ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

เป็นขณะที่ซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง... แม้ว่าจะอยู่ในขณะที่สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักก็ตาม...เมื่อผู้นั้น (ครอบครัว) เข้าใจว่าไม่มีใคร...เป็นเพียงสภาพธรรมที่ต้องเกิดและต้องดับ...แต่ผู้นั้นก็สามารถรับรู้ถึงความเมตตาที่ท่านอาจารย์และเพื่อนๆ สหายธรรมมีให้... โดยไม่เลือกชาติ...ภาษา ขอกราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง ขอกราบขอบพระคุณพี่แดงกาญจนา เชื้อทอง ที่แปลบทสนทนาธรรม ให้มีความเข้าใจถูก ไม่ต้องคิดเดาเอาเอง เนื่องจากความรู้ด้านภาษาไม่แข็งแรง...เป็นประโยชน์มากๆ ค่ะ ขอขอบพระคุณและอนุโมทนาคุณวันชัย ภู่งาม ที่ถ่ายทอดภาพและธรรมมาแบ่งปัน...เพื่อ คิดพิจารณาได้อีกรอบ... และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยค่ะ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ