พอดีอ่านหนังสือของทางมูลนิธิฯ แต่ไม่ได้มีโอกาสไปฟังธรรมที่มูลนิธิฯ เกิดความสงสัย จึงขอเรียนถามเกี่ยวกับผู้ที่มีปัญญาระดับวิปัสสนาญาณ ดังนี้

1. ผู้ที่มีปัญญาระดับวิปัสสนาญาณ แต่ยังไม่ถึงระดับโสดาบัน ถือเป็นพระอริยสาวกด้วยหรือไม่

2. ผู้ที่มีปัญญาระดับวิปัสสนาญาณ ยังไปเกิดในอบายภูมิอีกหรือไม่

3. หากผู้ที่มีปัญญาระดับวิปัสสนาญาณ ตายแล้วไปเกิดใหม่ จะสามารถอบรมเจริญปัญญาต่อได้เลย

โดยที่ไม่ต้องฟังธรรม เหมือนกับพระโสดาบัน หรือไม่

ขอขอบพระคุณ

๑. ถ้ามรรคจิตไม่เกิด ยังไม่เรียกว่าพระโสดาบัน แต่บางนัยแสดงว่า วิปัสสนาญาณ ขั้นที่ ๒ ขึ้นไป เรียกว่าจุลโสดาบัน แต่ยังไม่ใช่พระโสดาบัน๒. ในบางแห่งแสดงว่า ผู้ที่มีปัญญาระดับวิปัสนาญาณขั้นที่ ๒ ขึ้นไป มีคติแน่นอน แต่บางท่านกล่าวว่า เฉพาะชาติถัดไปเท่านั้น ๓. มีข้อความในโสตานุคตสูตร แสดงอานิสงส์ของการฟังธรรมว่า เมื่อบังเกิดขึ้นในภพใหม่

ก็บรรลุคุณวิเศษได้.....

ข้อความบางตอนจาก โสตานุคตสูตร

[๑๙๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ ๔ ประการแห่งธรรมทั้งหลายที่บุคคลฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ อันบุคคลพึงหวังได้ อานิสงส์ ๔ ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ........เวทัลละ ธรรมเหล่านั้นเป็นธรรมอันภิกษุนั้นฟังเนืองๆ คล่องปาก ขึ้นใจ แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิเธอมีสติ หลงลืม เมื่อการทำกาละ ย่อมเขาถึงเทพนิกายหมู่ใดหมู่หนึ่งบทแห่งธรรมทั้งหลาย ย่อมปรากฏแก่เธอผู้มีความสุขในภพนั้น สติบังเกิดขึ้นช้า แต่สัตว์นั้นย่อมเป็นผู้บรรลุคุณวิเศษ เร็วพลัน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นอานิสงส์ประการที่ ๑ ....

เขิญคลิกอ่านเพิ่มเติม.....โสตานุคตสูตร .. อานิสงส์การฟังธรรม (20-05-49)

ขออนุโมทนาครับ