ในชีวิตการทำงาน การมีสติในการพิจารณาธรรมะ ช่างเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ หลงลืมสติเกือบตลอดทั้งวัน กว่าจะระลึกรู้ จิตก็เป็นอกุศลไปแล้ว กิเลสเผาตัวเราเอง วันนั้นทั้งวันสอบตก เพราะจิตมีแต่อกุศล ขุ่นมัว ตอนที่จิตเป็นอกุศล ก็ยังระลึกสภาพธรรมตามความเป็นจริงไม่ทัน มาคิดได้ก็เป็นอดีตไปแล้ว น่าสงสารตัวเองจริงๆ

พระธรรมเป็นเรื่องละเอียด สภาพธรรมเป็นสิ่งที่มีจริง เป็นอนัตตา สติก็เป็นสภาพธรรมที่เกิดจากเหตุปัจจัย ไม่สามารถบังคับบัญชา ให้เกิดขึ้นมากหรือน้อย ตามความต้องการของใครๆ ได้ การศึกษาธรรมเพื่อเข้าใจสภาพสิ่งที่มีจริง ตามความเป็นจริง เมื่อมีเหตุให้อกุศลจิตเกิด อกุศลจิตก็เกิด เมื่อมีเหตุให้กุศลจิตเกิด กุศลจิตก็เกิด เป็นไปตามเหตุปัจจัย บังคับบัญชาไม่ได้ แต่เข้าใจได้ ถ้าเหตุที่จะเข้าใจมีพอ ขออนุโมทนา ในกุศลจิตที่สนใจศึกษา ซึ่งจะเป็นเหตุปัจจัยให้ความเข้าใจถูกค่อยๆ เพิ่มขึ้นเจริญขึ้นตามลำดับครับ

ขออนุโมทนาครับ

ในชีวิตประจำวัน เรามักจะหลงลืมสติกันเป็นปกติ สติจะเกิด ก็ตอนที่ระลึกเป็นไปในทานศีล ภาวนา เท่านั้น เวลาที่อกุศลจิตแล้วล่วงออกมาทาง กาย วาจา แล้วเกิดสติระลึกได้ในภายหลังว่าไม่ควรทำเลย เพราะเห็นโทษของอกุศลว่าน่ารังเกียจ ก็ยังดีกว่าไม่เห็นโทษของอกุศลว่าควรละ ควรขัดเกลาค่ะ ขณะที่เห็นโทษของอกุศล ขณะนั้นเป็นกุศลค่ะ

ต้องฟังต่อไป

ขอบคุณค่ะ ที่ให้กำลังใจ พยายามขัดเกลาตัวเองอยู่เหมือนกัน ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่ยาก

ในชีวิตการทำงาน การมีสติในการพิจารณาธรรม ช่างเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ หลงลืมสติ เกือบตลอดทั้งวัน กว่าจะระลึกรู้ จิตก็เป็นอกุศลไปแล้ว กิเลสเผาตัวเราเอง วันนั้นทั้งวันสอบตก เพราะจิตมีแต่อกุศล ขุ่นมัว ตอนที่จิตเป็นอกุศลก็ยังระลึกสภาพธรรมตามความเป็นจริงไม่ทัน มาคิดได้ก็เป็นอดีตไปแล้ว น่าสงสารตัวเองจริงๆ
รู้จักตัวเองตามความเป็นจริง

เมื่อยังไม่ได้ศึกษาธรรม ก็เข้าใจตัวเองว่า เป็นคนดี ไม่ได้มีกิเลสมากอะไร ไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนกับใคร เมื่อศึกษาธรรม (ขั้นฟัง) เริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้น ว่ามีกิเลสมากแต่รู้ด้วยการคิดนึก รู้ด้วยความเป็นเราที่มีกิเลสดังนั้น ปัญญาขั้นการฟัง ย่อมทำให้เรายังไม่มั่นคงว่า ทุกอย่างเป็นธรรม แม้กิเลสที่เกิดขึ้น แม้อกุศลที่เกิดย่อมทำให้เดือดร้อนกับอกุศลที่เกิดกับตนเอง ย่อมให้รู้จักตัวเองตามความเป็นจริงว่า นี่แหละปัญญา ขั้นการฟัง ย่อมทำให้ไม่มั่นคงในความเข้าใจว่าทุกอย่างเป็นธรรม เมื่อเข้าใจดังนี้ ก็อบรมเจริญปัญญา ด้วยการฟังต่อไป จนกว่าจะมั่นคงว่าทุกอย่างเป็นธรรมครับ

ขออนุโมทนา ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ปุถุชนคือ คนที่สอบตก ไม่ควรเดือดร้อนใจกับอกุศลที่ดับไปแล้ว และไม่ควรกังวลใจกับกุศลที่ยังไม่เกิด ควรทำความเข้าใจ กับสภาพธรรมที่กำลังปรากฎในขณะนี้ ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว ก็เป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่ง เมื่อมีเหตุปัจจัยก็เกิด ไม่ไช่เรา ของเรา หรือของใคร

ขออนุโมทนา ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

วันหนึ่งก็ต้องสอบผ่านถ้าเจริญเหตุสมควรแก่ผล

ขอบคุณที่ช่วยให้กำลังใจค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ