เรียน ท่านวิทยากร

ขอเรียนถามว่าผู้ที่ไม่ได้สมาทานศีลหรือมีเจตนางดเว้นในศีล 5 โดยที่ไม่ได้ทำผิดศีลจะถือว่าเป็นผู้มีศีลหรือไม่

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ชีวิตประจำวัน ก็มีทั้งกุศล ก็มีทั้งอกุศล เป็นไปตามการสะสมของแต่ละบุคคล แต่อกุศลย่อมมีมากกว่าโดยแท้เป็นธรรมดาของผู้ที่ยังมากไปด้วยอกุศล ขณะที่กุศลเกิดขึ้น ก็เป็นกุศลศีล ขณะที่อกุศลเกิดขึ้น ก็เป็นอกุศลศีล และเป็นที่น่าพิจารณาว่า ธรรม เป็น ธรรม ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น

ต้องเข้าใจ ว่า สมาทาน คืออะไร? คำว่า สมาทาน หมายถึง การถือเอาด้วยดี การถือเอาเป็นข้อปฏิบัติด้วยดี โดยไม่จำเป็นต้องมีการกล่าวเป็นข้อความใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเป็นเรื่องของเจตนาในการที่จะงดเว้นจากสิ่งที่ควรงดเว้น ซึ่งสิ่งที่ควรงดเว้นเป็นนิตย์ ในชีวิตประจำวันมี ๕ ประการ คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ เว้นจากการลักทรัพย์ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม เว้นจากการพูดเท็จ และเว้นจากการดื่มสุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ซึ่งจะเห็นได้ว่าไม่พ้นไปจากความประพฤติเป็นไปทางกาย วาจา ของแต่ละบุคคลเลย ในแต่ละวันอกุศลย่อมเกิดมากกว่ากุศล เป็นธรรมดา แต่ถ้ามีการล่วงศีล มีการกระทำทุจริตกรรมประการต่างๆ เกิดขึ้น นั่นก็แสดงว่ากิเลสหนาแน่นมากทีเดียว บุคคลที่เห็นโทษของอกุศล เห็นโทษของการล่วงศีลท่านก็งดเว้นในสิ่งที่ควรงดเว้นดังกล่าวนั้น แม้ว่า ไม่ได้มีความตั้งใจไว้ก่อนว่าจะเว้นจากสิ่งที่ผิด แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์เฉพาะหน้า ก็สามารถเว้นได้ อย่างนี้ก็เป็นศีล โดยนัยที่เป็นกุศลศีล การเว้นในสิ่งที่ควรเว้น และน้อมประพฤติในสิ่งที่ดีงาม ก็เป็นกุศลศีล ทั้งหมดเป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น
ชีวิตประจำวันอกุศลจิตเกิดขึ้นเป็นไปมาก อกุศลจิตเกิดขึ้น ก็เป็นอกุศลศีล ดังนั้น อกุศลศีล จึงมีมากทีเดียว ก็ต้องอาศัยการฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งที่แท้จริง ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

กราบขอบคุณและอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ