พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 265

[๒๗๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย หากจะมีพวกโจรผู้มีความประพฤติ ต่ำช้า เอาเลื่อยที่มีด้ามสองข้าง เลื่อยอวัยวะใหญ่น้อยของพวกเธอ แม้ในเหตุนั้น ภิกษุหรือภิกษุณีรูปใดมีใจคิดร้ายต่อโจรเหล่านั้น ภิกษุหรือภิกษุณีรูปนั้นไม่ชื่อว่าเป็นผู้ทำตามคำสั่งสอนของเรา เพราะเหตุที่อดกลั้นไม่ได้นั้น ..... ฉะนั้นผู้ที่ไม่โกรธอดกลั้นไว้ได้ ชื่อว่าเป็นผู้ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๔ - หน้าที่ 457

๓. ขันติวาทิชาดก โทษที่ทำร้ายพระสมณะ

[๕๕๐] ข้าแต่ท่านผู้มีความเพียรมาก ผู้ใดให้ตัด

มือเท้า หูและจมูกของท่าน ท่านจงโกรธผู้

นั้นเถิด อย่าได้ทำรัฐนี้ให้พินาศเสียเลย.

[๕๕๑] พระราชาพระองค์ใดรับสั่งให้ตัดมือ เท้า

หู และจมูกของอาตมภาพ ขอพระราชา

พระองค์นั้นจงทรงพระชนม์ยืนนาน บัณฑิต

ทั้งหลาย เช่นกับอาตมภาพย่อมไม่โกรธ

เคืองเลย.

[๕๕๒] สมณะผู้สมบูรณ์ด้วยขันติ ได้มีมาใน

อดีตกาลแล้ว พระเจ้ากาสีรับสั่งให้ตัดมือ

เท้า หู และจมูก ของสมณะผู้ตั้งอยู่ในขันติ.

[๕๕๓] พระเจ้ากาสี หมกไหม้อยู่ในนรก ได้เสวย

วิบากอันเผ็ดร้อนของกรรมที่หยาบช้านั้น.

จบ ขันติวาทิชาดกที่ ๓

สาธุ

ขออนุโมทนาค่ะ