การคิดนึกนี้บางขณะคิดเป็นเสียง บางขณะนึกเป็นภาพ การคิดนึกนี้คือวิตกเจตสิกใช่หรือไม่ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทุกขณะของชีวิตไม่เคยขาดจิตเลย จิตขณะหนึ่งเกิดแล้วดับไปแล้วเป็นปัจจัยให้จิตขณะต่อไปเกิดสืบต่อทันที จิตเป็นสภาพที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์ ไม่ว่าจะเป็นจิตประเภทใดก็ตาม ก็มีลักษณะเดียวคือมีการรู้แจ้งอารมณ์เป็นลักษณะ และจิต ก็มีกิจหน้าที่ ตามควรแก่จิตประเภทนั้นๆ เช่น จักขุวิญญาณ ทำหน้าที่เห็น โสตวิญญาณ ทำหน้าที่ได้ยิน เป็นต้น

สำหรับ ขณะคิดนึกนั้น ก็ต้องเป็นนามธรรมซึ่งมีทั้งจิตและเจตสิกธรรมที่เกิดร่วมด้วย รวมถึงวิตักกเจตสิกที่ตรึกถึงเรื่องที่คิดด้วยนั่นเอง ความคิดนึกเป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ เพราะตามปกติแล้ว จิตเกิดขึ้นรู้อารมณ์ทาง ๕ ทวาร ทวารหนึ่งทวารใด แล้วต่อด้วยวิถีจิตทางใจ โดยมีภวังคจิตเกิดคั่น นี้คือความเป็นจริงของธรรม หรือแม้ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้กลิ่น ไม่ได้ลิ้มรส ไม่ได้ถูกต้องกระทบสัมผัส ก็คิดนึกได้ คิดถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เคยเห็นเคยได้ยิน เป็นต้น สภาพธรรมที่คิด มีจริง เรื่องที่คิดไม่มีจริง ไม่มีใครที่จะไปบังคับบัญชา ไม่ให้สภาพธรรมหนึ่งสภาพธรรมใดเกิดขึ้นเป็นไปได้เลย เพราะธรรมเกิดเพราะเหตุปัจจัย ประโยชน์ที่ควรพิจารณา คือ เข้าใจสภาพธรรมที่มีจริงๆ ในขณะนี้ ไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใดก็ตาม ที่สำคัญต้องมีการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูก เห็นถูกไปเรื่อยๆ ไม่ขาดการฟังพระธรรม ครับ

... ยินดีในกุศลของคุณ poweramnat และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ