ท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าได้ศึกษาพระไตรปิฏก พบคำว่า ปรารภ ได้ทำการค้นในอินเทอร์เน็ต แต่ก็ยังงง กับ คำว่า ปรารภ แท้จริงแล้ว คำว่า ปรารภที่ใช้ในพระไตรปิฏก มีความหมายว่าอย่างไร

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ปรารภ หมายถึง เริ่มต้น หรือ ริเริ่ม อย่างเช่น ปรารถความเพียร ก็คือ เริ่มความเพียร ขณะที่ความเพียร ก็ชื่อว่าปรารภความเพียร หมายถึง ความขยัน ไม่เกียจคร้านในการเจริญกุศล ไม่เห็นแก่นอน เป็นธรรมที่มีจริง ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย

ดังตัวอย่างข้อความใน [เล่มที่ 75] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ -หน้าที่ ๓๕๘ ดังนี้

"วิริยินทรีย์ มีในสมัยนั้น เป็นไฉน? การปรารภความเพียรทางใจ ความขะมักเขม้น ความบากบั่น ความตั้งหน้า ความพยายาม ความอุตสาหะ ความทนทาน ความเข้มแข็ง ความหมั่น ความก้าวไปอย่างไม่ท้อถอย ความไม่ทอดทิ้งฉันทะ ความไม่ทอดทิ้งธุระ ความประคับประคองธุระ วิริยะ อินทรีย์คือวิริยะ วิริยพละ สัมมา.วายามะ ในสมัยนั้น อันใด นี้ชื่อว่า วิริยินทรีย์ในสมัยนั้น"

ขอเชิญคลิกฟังคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ เพิ่มเติมได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ ครับ

แนวทางเจริญวิปัสสนา แผ่นที่ ๒๑ (ครั้งที่ 1201-1260)

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และยินดีในความดีค่ะ