[เล่มที่ 47] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๖- หน้าที่ 606

คนผู้ทำกรรมหยาบ ย่อมเห็นความ เป็นไปในนรกนี้ ยากหนอ เพราะฉะนั้น นรชน พึงเป็นผู้ทำกิจที่ควรทำในชีวิตที่ยัง เหลืออยู่นี้ และไม่พึงประมาท เกวียน บรรทุกงา ผู้รู้ทั้งหลายนับแล้วนำเข้าไป เปรียบในปทุมนรก เป็น ๕๑,๒๐๐ โกฏิ. นรกเป็นทุกข์ เรากล่าวแล้วใน พระสูตรนี้เพียงใด สัตว์ทั้งหลายผู้ทำกรรม หยาบ พึงอยู่ในนรกแม้นั้น ตลอดกาลนาน เพียงนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลพึงกำหนด รักษาวาจา ใจ ให้เป็นปกติในผู้สะอาด มีศีลเป็นที่รักและมีคุณดีงามทั้งหลาย

จบโกกาลิกสูตรที่ ๑๐

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขอเชิญรับฟัง...

พระโกกาลิกะ