ในขณะทำพิธีสึกพระ ตอนท่องบทสวด สิกขัง ปัจจักขามิ คิหีติมัง ธาเรถะ ใจผมมันคิดแว้บไป ว่าไม่อยากสึก ที่นี้ผมเป็นกังวลว่าในทางธรรมนั้นการสึกจะมีปัญหาอะไรไหมคับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สำคัญที่เจตนาตั้งแต่ต้นจริงๆ เพราะขณะนั้น ก็ได้เปล่งคำประกาศให้รู้ว่าตนเองจะเป็นคฤหัสถ์แล้ว ไม่ดำรงอยู่ในเพศพระภิกษุอีกต่อไป แม้ว่าบางช่วงอาจจะคิดว่าไม่อยากสึก แต่ก็ได้สึกแล้ว ดังนั้น การลาสิกขา เป็นการลาสิกขาที่สำเร็จ เมื่อเป็นคฤหัสถ์แล้ว ก็ขอให้ตั้งใจเป็นคฤหัสถ์ที่ดี ด้วยการทำความดีและศึกษาพระธรรมให้เข้าใจครับ
... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

สรุป คือ สำคัญอยู่ที่การเปล่งวาจาลาสิกขาใช่ไหมคับ ถ้าใจคิดว่าไม่อยากสึก แต่ปากเปล่งวาจาต่อหน้าพระที่ทำพิธีว่าจะสึกก็ถือว่าสึกแล้วถูกต้องตามหลักธรรม (เพราะบางคนอยากบวชต่อแต่ที่บ้านบังคับให้สึกเลยต้องสึก ดังนั้นจิตใจตอนทำพิธีสึกก้อคงคิดว่าไม่อยากสึก แต่ก็ต้องสึกเพราะที่บ้านบังคับ)

สำคัญที่เจตนาที่จะประกาศให้คนอื่นได้รับรู้ว่าจะเป็นคฤหัสถ์แล้ว เพราะถ้าไม่อยากลาสิกขา ก็ไม่ต้องมาเปล่งวาจาเช่นนั้น เพราะใครๆ ก็บังคับให้ลาสิกขาไม่ได้ ดังนั้น ในเมื่อเป็นคฤหัสถ์แล้ว ก็ตั้งใจทำดีและศึกษาพระธรรมฟังพระธรรมให้เข้าใจ เหมือนตอนที่อยากบวชเพื่อศึกษาพระธรรม ก็ศึกษาได้เลยตามวัตถุประสงค์ดังกล่าวนั้นแม้เป็นคฤหัสถ์ ครับ

ขอบคุณสำหรับความเห็นคับ^^

ขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ

แล้วตอนเปล่ง สิกขัง ปัจจักขามิ คิหีติมัง ธาเรถะ ถ้าเราไม่ได้อ่านแปล ที่ขึ้นว่า ท่านทั้งหลายจงจำข้าพเจ้าไว้ว่า ข้าพเจ้าเป็นคฤหัสถ์แล้ว ตรงแปลไทยที่พูดไม่ได้เปล่ง ออกมาถือว่าสึกไมครับ แต่พระที่สึกเข้าใจความหมายนะครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ