อรรถ : ขอถามปัญหาครับ เพราะเหตุใดการกำหนด โกรธหนอ ได้ยินหนอ คันหนอ ปวดหนอ ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ ฯลฯ ท่านอ.จึงกล่าวว่าไม่ใช่การเจริญสติปัฏฐานที่ระลึกรูปนามตามความเป็นจริงครับ

ในเมื่อเขาก็กล่าวว่ามีสภาพธรรมใดเกิดก็กำหนดในใจตามสภาพธรรมที่เกิดนั้นเช่นกันเป็นการเจริญสติอยู่กับปัจจุบัน

อ.อรรณพ : ถ้าคิดว่ามีเราที่กำหนด ก็แสดงว่ายังไม่มีความเข้าใจในขั้นปริยัติมั่นคงว่า เป็นธรรมที่ไม่ใช่เรา จึงเป็นไปไม่ได้ที่สติปัฏฐานจะเกิดครับ

การจดจ้องในการก้าวย่าง เป็นต้น ไม่ใช่การรู้ลักษณะสภาพธรรม ที่เป็นปรมัตถธรรมครับ

ยุบหนอ-พองหนอ เป็นวิปัสสนาหรือไม่

ขณะที่สติเกิด เป็นไปในทางดี

ขออนุโมทนาครับ 

อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร

ขอเชิญศึกษาพระธรรม...

รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์

พระไตรปิฎก 

ฟังธรรม

วีดีโอ

ซีดี

หนังสือ

กระดานสนทนา