ด้วยคำที่ว่า "ทีละเล็ก ทีละน้อย" ทั้งที่ท่านอาจารย์พูดบ่อยมาก แต่มัวไปจดจ้องเรื่องอื่นๆ คงด้วยอยากให้เกิดกุศลมากๆ วันนี้ "ทีละเล็ก ทีละน้อย" ช่วยเติมกำลังใจให้อาจหาญยิ่งขึ้นที่จะ "อยู่ไปวันๆ "

กราบงามๆ แทบเท้าท่านอาจารย์ ทุกครั้งที่ได้มาฟังท่านที่ มศพ. จะเกิดความปลื้มปีติในบางเรื่องที่ท่านพูด แม้จะเป็นคำซ้ำๆ แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม

นี่คือเหตุแห่ง รักท่านอาจารย์

จิรกาลภาวนา

ก้าวเดินตามรอยเท้าของบัณฑิตทั้งหลาย

สาธุ

กุศลเล็กๆ น้อยๆ ค่อยๆ สั่งสม เปรียบเหมือนน้ำฝนที่ละหยด ยังเต็มตุ่มได้ค่ะ

ทีละเล็ก ทีละน้อย

สะสมกุศล

อบรมปัญญา

ขัดเกลากิเลส

ละความไม่รู้

สะสมความเข้าใจ ทีละเล็กทีละน้อยอบรมเจริญปัญญาไปเรื่อยๆ จิรกาลภาวนาค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน การค่อยๆ สะสมอบรมเจริญปัญญา ละความไม่รู้ ทีละเล็กทีละน้อย สม่ำเสมอ ย่อมค่อยๆ กัดเซาะทะลุกิเลสให้กร่อนไปเช่นกัน แม้ว่าจะต้องใช้เวลานานมากเป็นจิรกาลภาวนา

เพราะว่ากิเลส ความไม่รู้ ที่สะสมมาก่อนหน้านั้นทั้งกว้าง ลึก และหนา จนประมาณมิได้นั่นเอง

ขออนุโมทนาค่ะ