พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - ก็บุคคลตาเดียวเป็นอย่างไร? บุคคลลางคนในโลกนี้ มีดวงตาที่เป็นเหตุจะให้ได้โภคทรัพย์อันยังไม่ได้ก็ดี เป็นเหตุจะทำโภคทรัพย์ที่ได้แล้วให้ทวีขึ้นก็ดี แต่ไม่มีดวงตาที่เป็นเหตุจะให้รู้ธรรมทั้งหลายอันเป็นกุศลและอกุศล ..... อันมีโทษและไม่มีโทษ ... อันหยาบและละเอียด .. อันเป็นฝ่ายดำและฝ่ายขาว นี่ ภิกษุทั้งหลาย เราเรียกว่า บุคคลตาเดียว.... ....... ส่วนอีกคนหนึ่งนี้ เรียกว่า บุคคล ตาเดียว ไม่เกี่ยวในเรื่องธรรม และ อธรรม แสวงหาแต่โภคทรัพย์ เป็นคน ครองกามที่ฉลาดรวบรวมทรัพย์ ด้วยการ ขโมย การโกงและการปลิ้นปล้อน บุคคล ตาเดียวนั้นจากโลกนี้ ไปนรก ย่อมเดือดร้อน....