หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๒๘]

อกุศลมีแต่โทษเท่านั้น

ผู้ถาม : โทษของความโกรธ โทษของโลภะ เมื่อยังมีชีวิตอยู่โทษอย่างไรบ้าง และตอนที่เราตายโทษจะเป็นอย่างไรบ้าง

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : เวลาโทสะเกิด สบายใจไหม?

ผู้ถาม : ไม่สบายใจ

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : แล้วถ้าโกรธมากๆ ก็อาจจะไปทำร้ายคนอื่นได้ไหม?

ผู้ถาม : ได้

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : เวลาโลภะเกิดก็มีความติดข้องต้องการ กำลังต้องการอยากจะได้แล้วไม่ได้ หรือว่าได้มาแล้วก็ต้องรักษาไว้อย่างดีกลัวว่าจะสูญหายอีก เหนื่อยไหม? (เหนื่อย) ถ้าไม่มีเลยสบายไหม? สมบัติที่มีมากๆ ติดไว้มากๆ ถ้าไม่มีเลยสบายไหม?

ผู้ถาม : ขอเอาตอนที่ตายอีกที จิตเราจะเป็นอย่างไรบ้าง?

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ : เดี๋ยวนี้เรายังไม่ตาย เราก็พูดถึงโทษของโลภะ โทสะ เดี๋ยวนี้ที่ยังไม่ตาย เวลาที่โลภะเกิดครั้งหนึ่งก็ดับไป โทสะเกิดครั้งหนึ่งก็ดับไป แต่สะสมสืบต่อในจิตต่อๆ ไปจนกระทั่งทำให้คนเรามีอุปนิสัยต่างกัน บางคนก็โลภมากติดข้องมากเห็นอะไรก็อยากได้หมด คนที่โทสะมากเห็นอะไรก็ไม่ชอบใจ ทุกอย่างขวางหูขวางตาไม่ถูกใจสักอย่าง ไม่ใช่ตัวเอง แต่เป็นคนอื่นก็ยังไม่ชอบ คนนั้นใส่ตุ้มหู ๒ ข้าง ๓ อันหรืออะไรก็แล้วแต่ก็ไปไม่ชอบคนอื่นด้วยทั้งๆ ที่ไม่ใช่ตัวเอง แล้ววันหนึ่งๆ ความไม่ชอบตัวเราเองมากไหม ผมเป็นอย่างไร เล็บเป็นอย่างไร ยาวไปอะไรไป ทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นเรื่องของการที่จะเกิดความไม่สบายใจ แม้ในชาตินี้ ชาติหน้าต่อไป ก็สะสมความเป็นบุคคลอย่างนี้ อัธยาศัยก็ต่างกันไป บางคนก็ตระหนี่ บางคนก็ริษยา บางคนก็โลภะมาก บางคนก็โทสะมาก นี่คือโทษของอกุศลในชาตินี้ และถ้าถึงขั้นทำอกุศลกรรมมีการฆ่าสัตว์ มีการเบียดเบียน มีทุจริตกรรม ก็ทำให้เกิดในอบายภูมิคือภูมิที่ไม่มีความเจริญทางธรรม ทำให้เกิดเป็นสัตว์ เป็นเปรต เป็นอสุรกาย เกิดในนรกได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ